Nuclear Security Summit 2014

Nuclear Security Summit 2014
Nuclear Security Summit 2014
Organisator Vlag van Nederland Nederland
Periode 24–25 maart 2014
Locatie World Forum, Den Haag
Vertegenwoordiging 58 vertegenwoordigers
Vorige conferentie Nuclear Security Summit 2012
Deze Nuclear Security Summit (NSS) wordt gehouden in het World Forum in Den Haag

De Nuclear Security Summit van 2014 (Nederlands: Nucleaire Veiligheidstop) was een internationale topconferentie met als onderwerp het voorkomen van nucleair terrorisme. Deze Nuclear Security Summit (NSS) werd op 24 en 25 maart 2014 gehouden in het World Forum in Den Haag.

In 2014 werd de derde NSS georganiseerd in Den Haag. Doel was om vast te stellen in hoeverre de doelen, zoals vastgesteld in het Washington Workplan in 2010 en het Seoel-communiqué in 2012, bereikt zijn en welke stappen er nog gezet moeten worden om verdere resultaten te behalen.

De conferentie werd georganiseerd door een projectgroep die onder regie stond van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken. Naast politici uit 53 landen werden er vijf afgevaardigden van vier internationale organisaties (Verenigde Naties, Europese Unie, Internationaal Atoomenergieagentschap en Interpol), ongeveer vijfduizend delegatieleden en drieduizend journalisten verwacht.

Nevenbijeenkomsten buiten het kader van de NSS

[bewerken | brontekst bewerken]

De aanwezigheid van zeer vele regeringsleiders werd – zoals gebruikelijk bij dit soort gelegenheden – benut om bilaterale contacten tussen de regeringsleiders en presidenten te onderhouden. Daartoe waren in het World Forum kleine conferentieruimtes gemaakt, waar de betrokkenen zich tijdens de conferenties met elkaar konden terugtrekken; hun plaats aan conferentietafel werd dan tijdelijk ingenomen door een minister of hoge ambtenaar. In het Catshuis hielden de leden van de G7 een extra bijeenkomst in verband met de situatie in Oekraïne en omdat de voorbereidingen voor de bijeenkomst van de G8 die door Rusland in juni 2014 in Sotsji georganiseerd zou worden vanwege diezelfde situatie in Oekraïne was stilgelegd.

Veiligheidsmaatregelen

[bewerken | brontekst bewerken]
Het hekwerk dat het World Forum beveiligde.

Vanwege de samenkomst van 58 wereldleiders werd er zeer veel aandacht besteed aan de beveiliging van de top.[1] Dit resulteerde in Nederlands grootste veiligheidsactie ooit.[2] Ongeveer 13.000 politieagenten[3], 4.000 Marechaussees en 4.000 militairen werden ingezet.[4] Daarnaast bewaakten twee F-16's het luchtruim en werden verschillende schepen ingezet om het luchtruim en de kust te bewaken.[5]

De omgeving rondom het World Forum, waar de top gehouden werd, was volledig afgesloten met behulp van hekken die tijdens de Olympische Zomerspelen 2012 gebruikt waren in Londen.[6] Daarnaast waren er verschillende wegen afgesloten tussen Den Haag en Schiphol. Lange files werden verwacht, maar uiteindelijk bleken deze mee te vallen.[7]

Hoewel er geen grote veiligheidsincidenten plaatsvonden, bleek dat twee Haagse studenten erin waren geslaagd om toegang te krijgen tot de afsluitende persconferentie door zich voor te doen als journalisten.[8] De studenten kwamen op vijf meter afstand van president Barack Obama en minister-president Mark Rutte.[9] De Nederlandse Vereniging van Journalisten gaf toe dat er fouten waren gemaakt bij het verstrekken van een studentenperskaart. Volgens een woordvoerder van het Ministerie van Buitenlandse Zaken was de veiligheid van president Barack Obama tijdens de top optimaal.

Deelnemende landen

[bewerken | brontekst bewerken]
 Gastland (Nederland)
 Deelnemende landen
 Leden van de Europese Unie die alleen vertegenwoordigd worden door de President van de Europese Raad en de President van de Europese Commissie (als waarnemer)

Deelnemende landen en organisaties van de Nuclear Security Summit 2014 zijn:[10][11][12]

land / organisatie vertegenwoordiger
Vlag van Algerije Algerije Youcef Yousfi (premier)
Vlag van Argentinië Argentinië Amado Boudou (vicepresident)
Vlag van Armenië Armenië Serzj Sarkisian (president)
Vlag van Australië Australië Julie Bishop (minister van Buitenlandse Zaken)
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan İlham Aliyev (president)
Vlag van België België Elio Di Rupo (premier)
Vlag van Brazilië Brazilië Michel Temer (vicepresident)
Vlag van Canada Canada Stephen Harper (premier)
Vlag van Chili Chili Heraldo Muñoz (minister van Buitenlandse Zaken)
Vlag van China China Xi Jinping (president)
Vlag van Denemarken Denemarken Helle Thorning-Schmidt (premier)
Vlag van Duitsland Duitsland Merkel, Angela Angela Merkel (bondskanselier)
Vlag van Egypte Egypte Hamdi Sanad Loza (viceminister van Buitenlandse Zaken)
Vlag van Filipijnen Filipijnen Jejomar Binay (vicepresident)
Vlag van Finland Finland Sauli Niinistö (president)
Vlag van Frankrijk Frankrijk Hollande, François François Hollande (president)
Vlag van Gabon Gabon Ali Bongo (president)
Vlag van Georgië Georgië Irakli Garibasjvili (premier)
Vlag van Hongarije Hongarije János Martonyi (minister van Buitenlandse Zaken)
Vlag van India India Khurshid, Salman Salman Khurshid (minister van Buitenlandse Zaken)
Vlag van Indonesië Indonesië Boediono (vicepresident)
Vlag van Israël Israël Yuval Steinitz (minister van Buitenlandse Zaken)
Vlag van Italië Italië Matteo Renzi (premier)
Vlag van Japan Japan Abe, Shinzo Shinzo Abe (premier)
Vlag van Jordanië Jordanië Abdoellah II (koning)
Vlag van Kazachstan Kazachstan Nazarbajev, Noersoeltan Noersoeltan Nazarbajev (president)
Vlag van Litouwen Litouwen Dalia Grybauskaitė (president)
Vlag van Maleisië Maleisië Muhyiddin Yassin (vicepremier)
Vlag van Marokko Marokko Salaheddine Mezouar (minister van Buitenlandse Zaken)
Vlag van Mexico Mexico Juan Manuel Gómez-Robledo (viceminister van Buitenlandse Zaken)
Vlag van Nederland Nederland (gastheer) Rutte, Mark Mark Rutte (premier)
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland John Key (premier)
Vlag van Nigeria Nigeria Goodluck Jonathan (president)
Vlag van Noorwegen Noorwegen Solberg, Erna Erna Solberg (premier)
Vlag van Oekraïne Oekraïne Arseni Jatsenjoek (premier)
Vlag van Pakistan Pakistan Sharif, Nawaz Nawaz Sharif (premier)
Vlag van Polen Polen Radosław Sikorski (minister van Buitenlandse Zaken)
Vlag van Roemenië Roemenië Traian Băsescu (president)
Vlag van Rusland Rusland Lavrov, Sergej Sergej Lavrov (minister van Buitenlandse Zaken)
Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië Hashim Yamani (president van K•A•CARE)
Vlag van Singapore Singapore Lee Hsien Loong (premier)
Vlag van Spanje Spanje Gonzalo de Benito (onderminister van Buitenlandse Zaken)
Vlag van Thailand Thailand Sihasak Phuangketkeow (speciaal gezant van de premier)
Vlag van Tsjechië Tsjechië Pavel Bělobrádek (vicepremier)
Vlag van Turkije Turkije Abdullah Gül (president)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk David Cameron (premier)
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten Mohammed bin Zayed Al Nahyan (kroonprins van Abu Dhabi)
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Obama, Barack Barack Obama (president)
Vlag van Vietnam Vietnam Nguyễn Tấn Dũng (premier)
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika Maite Nkoana-Mashabane (minister van Buitenlandse Zaken)
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Park Geun-hye (president)
Vlag van Zweden Zweden Fredrik Reinfeldt (premier)
Vlag van Zwitserland Zwitserland Didier Burkhalter (minister van Buitenlandse Zaken)
Vlag van Europa Europese Unie (waarnemer) Van Rompuy, Herman Herman Van Rompuy (voorzitter van de Europese Raad)
Barroso, José Manuel José Manuel Barroso (voorzitter van de Europese Commissie)
IAEA (waarnemer) Yukiya Amano (directeur-generaal)
Interpol (waarnemer) Ronald Noble (secretaris-generaal)
Vlag van Verenigde Naties Verenigde Naties (waarnemer) Ban Ki-moon (secretaris-generaal)
[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) (nl) Officiële website
  • (en) Washington Workplan
  • (en) Seoel Communique (pdf)
Zie de categorie 2014 Nuclear Security Summit van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.