Onze-Lieve-Vrouw-van-Goede-Raadkerk (Maastricht)

Onze-Lieve-Vrouw-van-Goede-Raadkerk
De kerk (links) en het voormalige klooster
Plaats	Maastricht (Malpertuisplein 60, Malpertuis)
Denominatie	Rooms-Katholieke Kerk
Gewijd aan	Onze-Lieve-Vrouw
Coördinaten	50° 51′ NB, 5° 40′ OL
Gebouwd in	1965
Sluiting	ca. 2000
Monumentale status	gemeentelijk monument
Architectuur
Architect(en)	Jean Huysmans
Bouwmateriaal	baksteen
Stijlperiode	modernisme
Toren	geen
Afbeeldingen
Plattegrond kerk en klooster met ontwerp lichtinval glas-in-loodramen (Albert Troost, 1964)
Portaal    Christendom Kunst & Cultuur Maastricht

De Onze-Lieve-Vrouw-van-Goede-Raadkerk is een voormalige Rooms-katholieke parochiekerk in de Nederlandse stad Maastricht. De kerk en het naastgelegen klooster aan het Malpertuisplein in de buurt Malpertuis vormen de thuishaven van operagezelschap Opera Zuid. Het voormalig kerkgebouw (zonder het klooster) is een gemeentelijk monument.^[1]

De woonwijk Malpertuis was een van de naoorlogse uitbreidingen aan de westzijde van Maastricht, gebouwd tussen 1958 en 1965. In 1958 werd een rectoraat opgericht. Door het priestertekort benaderde men de augustijnen om de zielzorg in dit nieuwe woongebied op zich te nemen. In 1960 werd een nieuw Augustijnenklooster midden in de wijk gesticht, 165 jaar nadat het oorspronkelijke klooster (de "Awwestiene") was opgeheven. De augustijnen zouden ook de nieuwe kerk gaan bedienen. Van 1958-1965 werd een barak als noodkerk gebruikt. In 1965 kwam de definitieve kerk gereed, waarna de noodkerk werd gesloopt. Op 2 april 1966 werd de nieuwe kerk en het bijbehorende klooster ingewijd door bisschop Moors van Roermond.^[2]

In 1979 verlieten de augustijnen het klooster. De Stichting "Jan Baptist", die zich bezighield met de opvang van uit huis geplaatste kinderen, gebruikte daarna het klooster tot omstreeks 1990. In 1992 werd het een privékliniek. De kerk sloot omstreeks 2000 en werd in 2002 aan de Gemeente Maastricht verkocht. In 2003 vestigde Opera Zuid zich in de voormalige kerk.

De zaalkerk werd in 1964 ontworpen door Jean Huysmans. De kubusvormige kerk heeft vier vrijwel identieke gevels, opgetrokken uit rode baksteen. Het gebouw kenmerkt zich door hoge, smalle vensters met rondbogen, die de bakstenen muren verdelen in verticale kolommen, aan de bovenzijde met elkaar verbonden door rondboogarcaden. Hier en daar worden de venstersstrips onderbroken door onregelmatig geplaatste baksteenpanelen.^[3]

De glas-in-loodvensters, ontworpen door Albert Troost, zorgen dat het interieur baadt in een caleidoscopisch licht.^[2]

• 
  Noordwestgevel
• 
  Vanuit het zuiden
• 
  Geveldetail
• 
  Interieur anno 2024
• 
  Glas-in-loodramen
• 
  Idem