Parliament Square (Ramsey)

Parliament Square (Manx: Kerrin y Valley of Marktplein) is een plein in de stad Ramsey op het Man. Het vormt de overgang van de A3 Castletown - Ramsey met de A2 Ramsey - Douglas en een kruispunt met de A9 Ramsey - Andreas Road. Het ligt in de civil parish Lezayre.

Parliament Square ligt ook tussen de 23e en de 24e mijlpaal van de Snaefell Mountain Course, het stratencircuit dat wordt gebruikt voor de Isle of Man TT en de Manx Grand Prix. Het maakte ook al deel uit van de Highroads Course die werden gebruikt voor de Gordon Bennett Trial en de RAC Tourist Trophy tussen 1908 en 1922. Het was het meest oostelijke punt van de "Sandygate Loop", een noordelijke omweg die de Highland Course langer maakte dan de huidige Snaefell Mountain Course. Vanaf 1906 werd voor de autorace de Short Highroad Course gebruikt, waar de Sandygate Loop geen deel van uitmaakte. De Isle of Man TT voor motorfietsen kwam in de eerste jaren (1907 tot 1910) nog niet door Ramsey, omdat de motorfietsen niet sterk genoeg waren om de hellingen tussen Ramsey en Douglas te nemen. Zij gebruikten de kortere St John's Short Course aan de westkant van het eiland. In 1911 veranderde dat en vanaf dat moment maakte ook Parliament Square deel uit van het circuit. In 1923 werd voor het eerst het "Manx Amateur Road Race Championship" (de latere Manx Grand Prix) georganiseerd, op hetzelfde circuit. In 1923 werd een eigen weg tussen Parliament Square en May Hill in gebruik genomen, waardoor de afstand 60,74 km werd. In 1983 werd bij een meting 60,73 km vastgesteld. Dit is de afstand die tegenwoordig nog wordt gebruikt.

Als tweede stad van het eiland trekt Ramsey veel toeschouwers aan. Daarom wordt er tijdens de trainings- en raceweken van alles georganiseerd, zoals sprintwedstrijden en een motortreffen. Coureurs die onderweg problemen met hun machine krijgen, proberen bijna altijd een punt met veel marshals en vooral een pub of hotel te bereiken. Net als Sulby Crossroads en Ginger Hall is Parliament Square een van die plaatsen. Het is nu eenmaal prettiger de race als toeschouwer te volgen met een drankje in de hand.

Vooral in het verleden, toen de kwaliteit van het asfalt minder was, ontstonden hier vaak gevaarlijke plekken door gesmolten teer. Het dagelijkse verkeer reed het grint uit het asfalt waardoor de zon vrij spel kreeg. De coureurs werden dan al voor de start gewaarschuwd voor het gevaar. In 1970 gebeurden er een groot aantal ongelukken, niet alleen bij Parliament Square, en de kritiek op de wegen groeide. De vrouw van Kel Carruthers sprak schande van het feit dat een race in 1970 op machines van 1970 niet op asfalt van 1970 verreden werd en ook de pers vond dat het wegdek niet in verhouding stond tot de verbeterde motorfietsen, remmen en banden. Motorcycle Sport weet het grote aantal sterfgevallen van 1970 zelfs aan het onderhoud van de wegen. Er vielen zes doden, waarbij Santiago Herrero in elk geval over gesmolten asfalt uitgleed. Op Parliament Square ligt de snelheid laag en hoewel valpartijen vaak voorkomen zijn het meestal vrij onschuldige schuivers.

Door het slechte wegdek kunnen de coureurs School House Corner niet op volle snelheid nemen. Vanaf die bocht rijden ze 500 meter over Lezayre Road om Parliament Square te bereiken. Het is een van de weinige punten waar in het parcours waar ze echt hard moeten remmen, wat wordt bemoeilijkt door het hobbelige wegdek. De coureurs draaien tussen twee pubs door rechtsaf het plein op, maar moeten meteen weer linksaf richting Queen's Pier Road.

De coureurs kunnen zodra ze Queen's Pier Road indraaien weer gas geven, maar voorzichtigheid is geboden. Vooral solomotoren hebben de neiging aan de achterkant "uit te breken", waardoor al veel coureurs hier hun Waterloo gevonden hebben. Zijspancombinaties hebben dit probleem niet. Van 1911 tot het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog was het laatste deel van Queen's Pier Road een privéweg die nauwelijks onderhouden werd. De weg was onverhard en aan de linkerkant lag een grasrand met daarnaast een - evenmin verhard - voetpad. Dat voetpad was iets beter en daarom gebruikten sommige coureurs het. In 1912 werden er minstens 20 bijna-ongelukken gerapporteerd. Als het fout ging konden de rijders op de metalen palen van het hek aan de linkerkant worden gespietst. Lokale rijder Dougie Brown verklaarde dat de hoofdweg "erg slecht was, met een meer in het midden". Na de oorlog was de weg in andere handen gekomen, en de nieuwe eigenaar, Mr. Teare, wilde helemaal niet dat er geracet werd. Daarom werd in 1920 en 1921 een omweg via Albert Road en Tower Road genomen, om uiteindelijk bij Cruickshanks Corner weer op het normale circuit uit te komen. In 1922 had men overeenstemming bereikt met dhr. Teare en kon Queen's Pier Road weer gebruikt worden.

In de eerste jaren van de Isle of Man TT lag de start/finish nog op Quarterbridge Road in Douglas. Daar was geen ruimte om bij te tanken en daarom waren er twee tankplaatsen in het parcours: Braddan Depot en Ramsey Depot, dat op de eerste meters van Queen's Pier Road lag.

Al in het prille begin van de Mountain Course was Ramsey een belangrijke plaats voor de organisatie en de teams. Het een van de zeven plaatsen waar tijdens de races een telefoon beschikbaar was, en een marshal kon hier doorgeven wat er in de buurt van Ramsey gebeurde, maar ook berichten ontvangen van Race Control. Die werden met een megafoon doorgegeven aan het publiek, tot er later een omroepinstallatie langs het hele circuit werd aangelegd en er nog later radio-uitzendingen kwamen van de BBC en Manx Radio.

Parliament Square is een belangrijke Marshal Sector en sinds 1935 ook een Travelling Marshal Station. Van hieruit worden travelling marshals op weg gestuurd, maar hier worden ook coureurs met schade aan hun motorfiets door de "Meatball"-vlag (zwart met oranje stip) uit de race genomen. Na inspectie door de marshal wordt de coureur soms weer op weg gestuurd, waarbij de verloren tijd wordt gecorrigeerd.

• Op 4 juni 2005 verongelukte zijspancoureur Les Harah met een 600 cc Jacobs-Yamaha tijdens de Sidecar TT.

• Tijdens een Formula One TT viel Richard Britten bij Parliament Square omdat hij zijn achterband bij de laatste pitstop niet had vervangen. Hij stond meteen op om naar zijn machine te rennen, maar werd gegrepen door drie verplegers. Zij duwden hem op de grond en legden een nekkraag aan, waardoor hij geen lucht meer kreeg. Door bewegingen met zijn handen en voeten probeerde hij duidelijk te maken dat hij in orde was, op een geschramde elleboog na. Hij kon zelfs opstaan, maar werd gedwongen in de reddingshelikopter te stappen. Richard verklaarde later: "Ik wilde altijd eens met een helikopter mee vliegen, maar niet op die manier".
• Tijdens de Senior Race van de Manx Grand Prix van 1979 kreeg Steve Ward de zwarte vlag bij Parliament Square. De marshal controleerde zijn motorfiets en besloot dat Steve door mocht rijden. Na correctie van de tijd bleek hij echter de snelste raceronde gereden te hebben. Een tweede correctie volgde, en Steve haalde een mooie vierde plaats.
• Marshal Mike Kneen kreeg in 1982 een startnummer door van een coureur die hij uit de race moest halen. Het bleek zijn broer Richard te zijn, die uiteraard niet blij was. Mike kon hem echter snel weer weg sturen en na correctie was Richard tweede in de race.
• In 1985 kreeg Dave Dearden een zwarte vlag vanwege een loszittende uitlaat. Hij stopte bij Parliament Square, waar hij Robert Dunlop aantrof. Die was uitgevallen en stond net een verband van zijn arm te verwijderen. Dearden greep het verband, gebruikte het om de uitlaat vast te zetten en kon verder rijden.