Petra Martić

Petra Martić
Roland Garros 2022
Roland Garros 2022
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Kroatië Kroatië
Geboorteplaats Duće, Kroatië
Geboortedatum 19 januari 1991
Woonplaats Freeport, Bahama's
Lengte 1,81 m
Gewicht 63 kg
Profdebuut juli 2008
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 8.877.501 US dollar
Coach Michael Geserer
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 442–330
Titels 3 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 14e (13 januari 2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (2018)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2019)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (2017, 2019, 2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2019, 2020)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 136–130
Titels 1 WTA, 5 ITF
Hoogste positie 49e (21 februari 2022)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2021)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2012, 2013, 2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2010)
Gemengd dubbelspel
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2012)
Laatst bijgewerkt op: 13 februari 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Petra Martić (Duće, 19 januari 1991) is een tennisspeelster uit Kroatië. Martić begon met tennis toen zij vijf jaar oud was. Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand.

Martić debuteerde in 2005 op het ITF-toernooi van Dubrovnik (Kroatië). Zij stond in 2007 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Jersey (Brits Kroonbezit) – zij verloor van de Duitse Sabine Lisicki. In 2008 veroverde Martić haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Zagreb (Kroatië), door de Oostenrijkse Yvonne Meusburger te verslaan. In totaal won zij vier ITF-titels, de laatste in 2017 in Santa Margherita di Pula (Italië).

In 2007 speelde Martić voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Miami. Zij stond in 2012 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Kuala Lumpur – zij verloor van de Taiwanese Hsieh Su-wei. In 2018 veroverde Martić haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Chicago, door de Duitse Mona Barthel te verslaan. Tot op heden(februari 2023) won zij drie WTA-titels, de meest recente in 2022 in Lausanne.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op Roland Garros 2019. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 14e plaats, die zij bereikte in januari 2020.

Martić was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2008 door deel te nemen aan het Kroatische Fed Cup-team, samen met Ana Vrljić. Zij stond in 2009 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Zagreb (Kroatië), samen met landgenote Ajla Tomljanović – hier veroverde zij haar eerste titel, door het duo Ksenia Milevskaya en Anastasia Pivovarova te verslaan. In totaal won zij vijf ITF-titels, de laatste in 2015 in Burnie (Australië).

In 2009 speelde Martić voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Miami, samen met de Amerikaanse Coco Vandeweghe. Zij bereikten er de tweede ronde. Zij stond in 2012 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Parijs, samen met de Duitse Anna-Lena Grönefeld – zij verloren van het Amerikaanse koppel Liezel Huber en Lisa Raymond. In 2016 veroverde Martić haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Bol, samen met de Zwitserse Xenia Knoll, door het koppel Raluca Olaru en İpek Soylu te verslaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, eenmaal op Roland Garros 2021 samen met de Amerikaanse Shelby Rogers, en andermaal op het Australian Open 2022 met dezelfde partner. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 49e plaats, die zij bereikte in februari 2022.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2008–2022 maakte Martić deel uit van het Kroatische Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 13–11.

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2007 325
2008 214
2009 84 139
2010 144 86
2011 49 97
2012 59 58
2013 116 83
2014 179 97
2015 144 101
2016 266 182
2017 89 600
2018 32 263
2019 15 154
2020 18 301
2021 54 78
2022 39 177
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2018-09-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Chicago hardcourt Vlag van Duitsland Mona Barthel 6-4, 6-1 details
2. 2019-04-28 Vlag van Turkije WTA Istanbul gravel Vlag van Tsjechië Markéta Vondroušová 1-6, 6-4, 6-1 details
3. 2022-07-17 Vlag van Zwitserland WTA Lausanne gravel Vlag van Servië Olga Danilović 6-4, 6-2 details
verloren finales
1. 2012-03-04 Vlag van Maleisië WTA Kuala Lumpur hardcourt Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei 6-2, 5-7, 1-4, opg. details
2. 2018-07-22 Vlag van Roemenië WTA Boekarest gravel Vlag van Letland Anastasija Sevastova 6-7, 2-6 details
3. 2019-09-15 Vlag van China WTA Zhengzhou hardcourt Vlag van Tsjechië Karolína Plíšková 3-6, 2-6 details
4. 2023-02-12 Vlag van Oostenrijk WTA Linz hardcourt (i) Witte vlag Anastasija Potapova 3-6, 1-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2016-06-05 Vlag van Kroatië WTA Bol gravel Vlag van Zwitserland Xenia Knoll Vlag van Roemenië Raluca Olaru
Vlag van Turkije İpek Soylu
6-3, 6-2 details
verloren finales
1. 2012-02-12 Vlag van Frankrijk WTA Parijs hardcourt (i) Vlag van Duitsland Anna-Lena Grönefeld Vlag van Verenigde Staten Liezel Huber
Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
6-7, 1-6 details
2. 2012-06-17 Vlag van Oostenrijk WTA Bad Gastein gravel Vlag van Duitsland Anna-Lena Grönefeld Vlag van Verenigde Staten Jill Craybas
Vlag van Duitsland Julia Görges
7-6, 4-6, 9-11 details
3. 2013-04-28 Vlag van Marokko WTA Marrakesh gravel Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic Vlag van Hongarije Tímea Babos
Vlag van Luxemburg Mandy Minella
3-6, 1-6 details
4. 2016-03-06 Vlag van Mexico WTA Monterrey hardcourt Vlag van Verenigde Staten Maria Sanchez Vlag van Spanje Anabel Medina Garrigues
Vlag van Spanje Arantxa Parra Santonja
6-4, 5-7, [7-10] details

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R 1R 1R 1R 1R 4R 3R 2R 1R 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 4R 1R 1R 1R 4R 2R KF 3R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R 1R 3R 1R 4R 1R 4R g.t. 2R 4R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 2R 1R 1R 1R 4R 4R 2R 3R

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2017 2018 2019 2021 2022
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 3R 1R 3R 1R 3R KF
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 2R 1R 1R 1R 2R KF 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 3R 3R 1R 2R 3R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 1R 1R 1R 1R 1R 2R

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2012
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Petra Martić.