French
DeutschKleine koeskoezen
| Kleine koeskoezen | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||
| Oostelijke koeskoes (Pseudocheirus peregrinus) | |||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
| Familie | |||||||||||
| Pseudocheiridae Winge, 1893 | |||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||
Kleine koeskoezen op  Wikispecies | |||||||||||
| |||||||||||
Kleine koeskoezen (Pseudocheiridae) zijn een familie van buideldieren die voorkomt in Australië en Nieuw-Guinea. De familie omvat 6 geslachten, met 20 levende soorten.[1] De familie is het nauwste verwant aan de buideleekhoorns, vliegende buidelmuizen en slurfbuidelmuis, waarmee ze de superfamilie Petauroidea vormen.[2]
De leden van deze familie zijn gespecialiseerde bladeters met complexe kiezen. Ze zijn relatief slecht in het overleven op eilanden; slechts twee soorten komen voor op eilanden rond Nieuw-Guinea. Kleine koeskoezen leven in het noorden meestal in bergbossen.
De familie omvat de volgende soorten:[1]
- Onderfamilie Hemibelideinae
- Geslacht Hemibelideus
- Queenslandkoeskoes (Hemibelideus lemuroides)
- Geslacht Petauroides
- Petauroides armillatus[3]
- Petauroides minor[3]
- Reuzenkoeskoes (Petauroides volans)
- Petauroides ayamaruensis†
- Petauroides stirtoni†
- Geslacht Hemibelideus
- Onderfamilie Pseudocheirinae
- Pseudocheirus
- Pseudocheirus marshalli†
- Pseudocheirus occidentalis
- Oostelijke koeskoes (Pseudocheirus peregrinus)
- Pseudochirulus
- Pseudocheirus
- Onderfamilie Pseudochiropinae
- Petropseudes
- Rotskoeskoes (Petropseudes dahli)
- Pseudochirops
- Petropseudes
De volgende fossiele geslachten worden ook tot deze familie gerekend:
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ a b Mammal Diversity Database (2022). Mammal Diversity Database (Version 1.10) [Data set]. Zenodo. DOI: 10.5281/zenodo.7394529. Gearchiveerd van origineel op 25 december 2022. Geraadpleegd op 11-01-2023.
- ↑ Groves, C. P. (2005). "Order Diprotodontia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 50-53. ISBN 978-0-8018-8221-0. Gearchiveerd op 9 januari 2023.
- ↑ a b McGregor, D. C., Padovan, A., Georges, A., Krockenberger, A., Yoon, H. J., & Youngentob, K. N. (2020). Genetic evidence supports three previously described species of greater glider, Petauroides volans, P. minor, and P. armillatus. Scientific reports, 10(1), 1-11. Gearchiveerd op 27 mei 2023.
· 
· 
· ·