Roger Moens (atleet)
Roger Moens | ||||
---|---|---|---|---|
Roger Moens in 1961 | ||||
Volledige naam | Roger Moens | |||
Geboortedatum | 26 april 1930 | |||
Geboorteplaats | Erembodegem | |||
Nationaliteit | België | |||
Lengte | 1,72 m | |||
Gewicht | 60 kg | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline | sprint + middellange afstand | |||
Eerste titel | Belgisch kampioen 400 m 1952 | |||
OS | 1952, 1960 | |||
Extra | Wereldrecordhouder 800 m 1955-1962, 4 x 800 m 1956-1966; Belgisch recordhouder 400 m 1952-1962, 800 m 1953-1954+1955-1975, 1000 m 1953-1969, 1500 m 1957-1958+1960-1965, 4 x 400 m 1952-1963, 4 x 800 m; indoorrecordhouder 800 m 1961-1971 | |||
|
Roger Moens (Erembodegem, 26 april 1930) is een voormalige Belgische sprinter en middellangeafstandsloper, die gespecialiseerd was in de 400 m en de 800 m. In deze disciplines behaalde hij vele prijzen. Zo werd hij veertien maal Belgisch kampioen, verbeterde het wereldrecord en vertegenwoordigde België tweemaal op de Olympische Spelen, waarbij hij eenmaal een zilveren medaille veroverde.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Moens behaalde het diploma van licentiaat in de criminologie. Later was hij werkzaam bij de Belgisch gerechtelijke politie tussen 1984 en 1995. Hij bracht het tot commissaris-generaal en hoofd van de Belgische tak van Interpol.[1] Ook gaf hij jarenlang atletiekcommentaar voor de toenmalige BRT-televisie.
Wereldrecord
[bewerken | brontekst bewerken]Roger Moens legde zich aanvankelijk toe op de 400 meter, de afstand waarop hij in 1952 zonder veel succes succes debuteerde op de Olympische Spelen. Als tweeëntwintigjarige besloot hij dan over te stappen naar de 800 m.[1]
Op 3 augustus 1955 verbeterde Moens in het Bislett Stadion in Oslo het zestien jaar oude wereldrecord op de 800 m en bracht het op 1.45,7.[2] Voor die prestatie kreeg hij dat jaar de Nationale trofee voor sportverdienste. Zijn record zou zeven jaar lang standhouden, tot het in 1962 door de Nieuw-Zeelander Peter Snell werd verbeterd. Als Belgisch record werd het pas in 1975 verbeterd door Ivo Van Damme. Moens verbeterde op 8 augustus 1956 samen met zijn landgenoten Ballieux, Langenus en Leva ook het wereldrecord op de 4 x 800 m estafette met een tijd van 7.15,8 (thans 7.02,43).
Toch ging hij dat jaar niet naar de Olympische Spelen van Melbourne, die in november plaatsvonden. In zijn voorbereiding op een atletiekinterland was hij op een tennisveld tegen een paaltje aangelopen, waarbij hij zich lelijk blesseerde. Moens, die als wereldrecordhouder favoriet was voor de olympische titel, noemde dit later het grootste drama uit zijn sportcarrière.[3]
Nederlaag op de Olympische Spelen
[bewerken | brontekst bewerken]Voorafgaand aan de Olympische Spelen van 1960 in Rome had Roger Moens veel zelfvertrouwen. 'Wie mij wil kloppen, moet heel sterk zijn.' Met die woorden maakte de Belgische politieman zich op voor de finale van de 800 m.[4] Toch werd hij hierin 'slechts' tweede, achter de op dat moment nog onbekende Nieuw-Zeelander Peter Snell. Op het laatste rechte eind tot net voor de eindmeet lag Moens voorop, maar terwijl hij uitsluitend naar rechts over zijn schouder keek om een eventuele aanval op te kunnen vangen, zag hij niet dat Peter Snell hem langs links inhaalde. Vijftien meter voor de finish kwam Snell naast de verkrampende Belg en klopte hem op de streep.[4] Hierdoor moest Moens genoegen nemen met het zilver. Direct na de finish stortte hij zich in het gras en bleef daar, met het hoofd in de handen, vele minuten liggen. Zijn carrière zou niet de glorieuze afsluiting krijgen die hij zich had gedacht.[4] Jaren nadien zei hij hierover, toen hem gevraagd werd of de finale in Rome hem nog achtervolgde: "Ach, het heeft geen zin om achterom te kijken".
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]- Hij eindigde op nr. 613 tijdens de Vlaamse versie van De Grootste Belg (2005), buiten de officiële nominatielijst.
- Het commentaar met uitgedrukte verbazing bij de, ook op de Nederlandse televisie, vaak herhaalde beelden van de olympische zege met wereldrecord van Bob Beamon in 1968 is van Roger Moens.[5][6]
Belgische kampioenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]Onderdeel | Jaar |
---|---|
400 m | 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957 |
800 m | 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1959, 1960, 1961 |
Persoonlijke records
[bewerken | brontekst bewerken]- Outdoor
Onderdeel | Prestatie | Datum | Plaats |
---|---|---|---|
400 m | 47,3 | 9 oktober 1955 | Sofia |
800 m | 1.45,7 (ex-WR) | 3 augustus 1955 | Oslo |
1000 m | 2.19,2 (ex-NR) | 21 augustus 1959 | Karlstadt |
1500 m | 3.41,4 | 19 juni 1960 | Antwerpen |
1 mijl | 3.58,9 (ex-NR) | 4 september 1957 | Malmö |
- Indoor
Onderdeel | Prestatie | Datum | Plaats |
---|---|---|---|
800 m | 1.51,8 (ex-NR) | 17 februari 1961 | New York |
Palmares
[bewerken | brontekst bewerken]400 m
[bewerken | brontekst bewerken]- 1952: BK AC – 48,9 s
- 1952: 3e reeks OS in Helsinki - 48,6 s
- 1953: BK AC – 48,5 s
- 1954: BK AC – 48,1 s
- 1955: BK AC – 48,7 s
- 1955: Interl. Ned.-België te Den Haag - 48,0 s
- 1956: BK AC – 48,4 s
- 1957: Interl. België-Ned. te Antwerpen - 49,2 s
- 1957: BK AC – 48,2 s
800 m
[bewerken | brontekst bewerken]- 1953: BK AC – 1.55,6
- 1954: BK AC – 1.47,5
- 1954: 5e EK in Bern - 1.47,8
- 1955: BK AC – 1.52,5
- 1956: BK AC – 1.47,3
- 1957: BK AC – 1.49,6
- 1959: BK AC – 1.51,6
- 1960: BK AC – 1.47,0
- 1960: OS in Rome - 1.46,5
- 1961: BK AC – 1.49,5
4 x 400 m
[bewerken | brontekst bewerken]- 1952: 4e reeks OS in Helsinki - 3.15,8
- 1960: 4e reeks OS in Rome - 3.15,1
Onderscheiding
[bewerken | brontekst bewerken]- Grote Ereprijs KBAB - 1953
- Nationale trofee voor sportverdienste - 1955
- Gouden Spike - 1956
- Koumans, J. (1955) De returnontmoeting tegen de Belgen De Athletiekwereld nr. 16: KNAU
- Moree, A. de (1957) Eindelijk weer winst tegen de Belgen De Athletiekwereld nr. 11: KNAU
- Tissot van Patot, ir. P.C. (1961) De weg naar prestaties De Atletiekwereld nr. 22: KNAU
- Redactie AW (1968) Belgische recordlijst, gepubliceerd in Van Onze Zuiderburen De Atletiekwereld nr. 2: KNAU
- Redactie AW (1969) Belgische recordlijst per 1-4-1969 De Atletiekwereld nr. 6: KNAU
- Roger Moens stuit op onbekende: Snell, gepubliceerd in Kroniek Olympische Spelen, in 1987 uitgegeven onder eindredactie van Henk Nieuwenkamp n.a.v. het 75-jarig jubileum van het NOC door uitgeversmaatschappijen Elsevier, Amsterdam en Tirion, Baarn ISBN 90-5121-019-1
- 100 jaar Belgische atletiek, uitgave KBAB, 1989
- Jordens, M. (24-10-2014), VAL-medewerker
- ↑ a b Belgische atletieklegende Roger Moens mag 90 kaarsjes uitblazen. sporza.be (26 april 2020). Geraadpleegd op 26 april 2020.
- ↑ De tot 2013 door de IAAF erkende wereldrecords zijn te vinden in: IAAF World Championships: IAAF Statistics Handbook. Moscow 2013. (pdf) pag. 625. IAAF Media & Public Relations Department (2013). Geraadpleegd op 29 augustus 2015.
- ↑ "Roger Moens, Een Gouden Glans" door Frankie De Feyter (30-01-08), website VAL
- ↑ a b c Uit Roger Moens stuit op onbekende: Snell, gepubliceerd in Kroniek Olympische Spelen, bron: zie hierboven
- ↑ OLYMPISCHE SPELEN MEXICO 1968, Beeld en Geluid
- ↑ 1968: Beamon springt 8,90 meter, NOS.nl
Externe links
- (en) World Athletics-profiel voor Roger Moens
- (en) Profiel van Roger Moens op sports-reference.com (gearchiveerd)
- Belgische deelnemers Europese kampioenschappen atletiek op website VAL
- Belgische deelnemers Olympische Spelen op website VAL
- (en) Evolutie Belgische records afstandslopen