Ronde van Sicilië

Ronde van Sicilië
Lokale naam il Giro di Sicilia
Regio Sicilië, Italië
Periode april
Classificatie
Discipline weg
Type Etappekoers
Internationale kalender UCI Europe Tour
Categorie 2.1
Geschiedenis
Eerste editie 1907
Aantal edities 24 (2023)
Eerste winnaar Vlag van Italië (1861-1946) Carlo Galetti
Laatste winnaar Vlag van Kazachstan Aleksej Loetsenko
Meeste zeges Vlag van Italië (1861-1946) Carlo Galetti,
Vlag van Italië (1861-1946) Nicola Mammina,
Vlag van Italië (1861-1946) Francesco Patti (2)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Ronde van Sicilië (Italiaans: Giro di Sicilia) is een meerdaagse wielerwedstrijd, die tussen 1907-1977 met intervallen als amateurwedstrijd werd georganisserd op het Italiaanse eiland Sicilië. In 2019 introduceerde RCS Sport de koers opnieuw op de (professionele) internationale wielerkalender.[1]

Nummers 1 en 2 van 1907: Carlo Galetti en Luigi Ganna

De eerste editie in 1907 was de ook de eerste etappekoers op Italiaanse bodem, twee jaar voor de start van de Ronde van Italië. Deze wedstrijd werd gewonnen door Carlo Galetti voor Luigi Ganna, die in de eerste Giro-editie in 1909 als tweede en eerste eindigden. De georganiseerde edities telden steeds een verschillend aantal dagen die in verschillende periodes van het jaar werden verreden. De acht edities van 1953-1960 was de langst durende opeenvolgende reeks. In 1977 werd de 20e editie verreden. In deze periode werd de amateurkoers onder andere gewonnen door Carlo Galetti, Primo Volpi en Giuseppe Saronni.

In drie jaren werd er in deze periode ook een eendaagse wedstrijd voor professionals georganiseerd onder de noemer Ronde van Sicilië. Deze werden gewonnen door Diego Ronchini (1958), Enrico Maggioni (1973) en de Belg Roger De Vlaeminck (1974).

Voor het seizoen 2010 werd er voor in september zowel een driedaagse wedstrijd onder de noemer Giro della Regione Sicilia als een eendagswedstrijd als de Giro di Sicilia opgenomen op de UCI Europe Tour kalender met de classificaties van 2.1. en 1.1 Beide wedstrijden zijn niet doorgegaan. Voor 2017 werd er voor 7-15 oktober een meerdaagse koers aangekondigd,[2] maar ook deze is niet verreden.

In 2019, met een onderbreking van 41 jaar en op initiatief van de autoriteiten van de autonome regio Sicilië en die tevens als sponsor optreed, organiseerde RCS Sport de wedstrijd opnieuw, en kreeg op de Europe Tour-kalender de classificatie van 2.1. Vanwege de coronapandemie werd de editie van 2020 geannuleerd en de editie van 2021 verreden in het najaar op de aangepaste wielerkalender.

Met de Belg De Vlaeminck, zijn de Amerikaan Brandon McNulty (2019) en de Kazach Aleksej Loetsenko (2023) de enige niet-Italiaanse winnaars.

Van 1984-1994 werd de Internationale Wielerweek ook op Sicilië verreden.

Jaar Data AD Winnaar Tweede Derde
1907 3-10/10 8 Vlag van Italië (1861-1946) Carlo Galetti Vlag van Italië (1861-1946) Luigi Ganna Vlag van Italië (1861-1946) Umberto Zoffoli
1908 18-29/10 12 Vlag van Italië (1861-1946) Carlo Galetti Vlag van Italië (1861-1946) Pierino Albini Vlag van Italië (1861-1946) Ernesto Azzini
1926 12-21/04 10 Vlag van Italië (1861-1946) Domenico Caratozzolo Vlag van Italië (1861-1946) Francisco Gambino Vlag van Italië (1861-1946) Gianbattista Gilli
1929 1-2/03 2 Vlag van Italië (1861-1946) Nicola Mammina Vlag van Italië (1861-1946) Leonida Frascarelli Vlag van Italië (1861-1946) Albino Binda
1932 ?-?/10 ? Vlag van Italië (1861-1946) Nicola Mammina Vlag van Italië (1861-1946) Attilio Pavesi Vlag van Italië (1861-1946) Antonio Nicolosi
1936 25/10-1/11 7 Vlag van Italië (1861-1946) Francesco Patti Vlag van Italië (1861-1946) Ernesto Zuppa Vlag van Italië (1861-1946) Alfredo Mazzocchetti
1939 15-23/04 8 Vlag van Italië (1861-1946) Remo Cerasa Vlag van Italië (1861-1946) Francesco Patti Vlag van Italië (1861-1946) Giovanni Corrieri
1948 23-28/11 6 Vlag van Italië Francesco Patti Vlag van Italië Marcello Spadolini Vlag van Italië Vitaliano Lazzerini
1949 30/10-6/11 7 Vlag van Italië Dino Rossi Vlag van Italië Sergio Pagliazi Vlag van Italië Angelo Fumagali
1950 12-19/11 8 Vlag van Italië Donato Zampini Vlag van Italië Giacomo Zampieri Vlag van Italië Arrigo Padovan
1951 12-18/11 7 Vlag van Italië Primo Volpi Vlag van Italië Francesco Patti Vlag van Italië Ugo Fondelli
1953 31/03-6/04 7 Vlag van Italië Elio Brasola Vlag van Italië Pietro Giudici Vlag van Italië Luigi Mastroianni
1954 6-11/04 6 Vlag van Italië Ugo Massocco Vlag van Italië Livio Isotti Vlag van Italië Giovanni Roma
1955 20-25/04 6 Vlag van Italië Gilberto Dall'Agata Vlag van Italië Franco Franchi Vlag van Italië Renzo Accordi
1956 10-15/04 6 Vlag van Italië Pietro Polo Perucchin Vlag van Italië Luciano Ciancola Vlag van Italië Walter Serena
1957 16-21/04 6 Vlag van Italië Alberto Emiliozzi Vlag van Italië Alfredo Sabbadin Vlag van Italië Giuseppe Cainero
1958 15-20/04 6 Vlag van Italië Carlo Azzini Vlag van Italië Gianbattista Milesi Vlag van Italië Antonino Catalano
1959 21-26/04 6 Vlag van Italië Loris Guernieri Vlag van Italië Federico Galeaz Vlag van Italië Noè Conti
1960 5-10/04 6 Vlag van Italië Giorgio Tinazzi Vlag van Italië Aurelio Cestari Vlag van Italië Idrio Bui
1977 12-14/07 3 Vlag van Italië Giuseppe Saronni Vlag van Italië Pierino Gavazzi Vlag van Italië Carmelo Barone
2019 3-6/04 4 Vlag van Verenigde Staten Brandon McNulty Vlag van Frankrijk Guillaume Martin Vlag van Italië Fausto Masnada
2020
geannuleerd vanwege de coronapandemie
2021 28/09-1/10 4 Vlag van Italië Vincenzo Nibali Vlag van Spanje Alejandro Valverde Vlag van Italië Alessandro Covi
2022 12-15/04 4 Vlag van Italië Damiano Caruso Vlag van Ecuador Jefferson Alexander Cepeda Vlag van Zuid-Afrika Louis Meintjes
2023 11-14/04 4 Vlag van Kazachstan Aleksej Loetsenko Vlag van Zuid-Afrika Louis Meintjes Vlag van Italië Vincenzo Albanese

Eendaagse profkoers

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Data Winnaar Tweede Derde
1958 30/10 Vlag van Italië Diego Ronchini Vlag van Italië Noè Conti Vlag van Italië Mario Mori
1973 17/10 Vlag van Italië Enrico Maggioni Vlag van Italië Michele Dancelli Vlag van Italië Enrico Paolini
1974 26/03 Vlag van België Roger De Vlaeminck Vlag van België Patrick Sercu Vlag van Italië Marino Basso