Spinozapremie
Spinozapremie | ||||
---|---|---|---|---|
Aankondiging winnaars Spinozapremie 2019 | ||||
Uitgereikt door | Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek | |||
Land | Nederland | |||
Eerst uitgereikt | 1995 | |||
Officiële website | ||||
|
De NWO-Spinozapremie is samen met de NWO-Stevinpremie de hoogste Nederlandse onderscheiding in de wetenschap. De premie wordt sinds 1995 jaarlijks uitgereikt door de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) aan Nederlandse onderzoekers die tot de internationale top van de wetenschap behoren. De prijs is genoemd naar de filosoof Benedictus de Spinoza.
Vanaf 2023 zijn er jaarlijks twee laureaten, die ieder een subsidie van 1,5 miljoen euro ontvangen, geheel naar eigen inzicht te besteden aan wetenschappelijk onderzoek. Het bedrag varieerde tussen 1995 en 2000 van 2 tot 4 miljoen gulden, het was van 2001 tot en met 2008 1,5 miljoen euro, en van 2009 tot en met 2022 2,5 miljoen euro. Het maximale aantal laureaten werd in 2022 verlaagd van maximaal vier naar maximaal twee.
Tot en met 2017 waren 69 laureaten man, 16 vrouw. De prijs werd t/m 2017 61 keer uitgereikt aan een beta-wetenschapper (inclusief biomedische wetenschappen) en 20 keer aan een alfa- of gamma-wetenschapper. De gemiddelde leeftijd van de laureaten op het moment van toekenning bedroeg toen 50 jaar.[1]
Lijst van laureaten
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ De ene beurs lokt de andere uit. nrc.nl. Geraadpleegd op 17 juni 2017.
- ↑ Spinozapremie voor hoogleraar Bernet Elzinga
- ↑ Website Universiteit Utrecht, 21 juni 2024
- ↑ a b Viertal ontvangt hoogste Nederlandse wetenschappelijke onderscheiding. NOS Nieuws (7 juni 2023). Gearchiveerd op 7 juni 2023. Geraadpleegd op 7 juni 2023.
- ↑ a b c d "Zes Nederlandse topwetenschappers krijgen elk 2,5 miljoen euro", NRC, 17 juni 2022. Gearchiveerd op 17 juni 2022. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c d Ouhajji, Majda, "Zes wetenschappers krijgen Spinoza- en Stevinpremies", NRC, 3 september 2021. Gearchiveerd op 3 september 2021. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c d "Deze zes onderzoekers krijgen ieder 2,5 miljoen euro", NRC, 19 juni 2020. Gearchiveerd op 18 juni 2021. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c d "Zes winnaars Spinoza- en Stevinpremies: van gist tot markt", NRC, 21 juni 2019. Gearchiveerd op 7 november 2020. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c d "Spinoza- en Stevinpremies naar cel, agressie, virus en veiligheid", NRC, 15 juni 2018. Gearchiveerd op 21 juni 2021. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c d Onderzoeker puberbrein wint Spinozapremie, de 'Nederlandse Nobelprijs'. de Volkskrant (16 juni 2017). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c d "Spinozapremies naar filosoof, immunoloog, quantummechanicus en een chemicus", NRC, 10 juni 2016. Gearchiveerd op 20 juni 2021. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c d Santen, Hester van, "Spinozapremie 2015 voor vier wetenschappers", NRC, 12 juni 2015. Gearchiveerd op 4 maart 2021. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c d Dit zijn de winnaars van de 'Nederlandse Nobelprijzen'. de Volkskrant (6 juni 2014). Gearchiveerd op 27 november 2020. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c Redactie, Wetenschappers ontvangen Spinozapremie van 2,5 miljoen euro. de Stentor (27 september 2013). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c d 'Nederlandse Nobelprijzen' naar vier hoogleraren. de Volkskrant (4 juni 2012). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c Spinozapremies voor zwarte gaten, zwaartekracht en kindermedia. de Volkskrant (7 juni 2011). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ Winnaar Spinozapremie 2010: Naomi Ellemers, hoogleraar sociale psychologie van de organisatie. de Volkskrant (7 juni 2010). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ Winnaar Spinozapremie 2010: Marijn Franx, sterrenkundige. de Volkskrant (7 juni 2010). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ Winnaar Spinozapremie 2010: Piet Gros, biomacromoleculair kristallograaf. de Volkskrant (7 juni 2010). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ Winnaar Spinozapremie 2010: Ineke Sluiter, Griekse taal- en letterkunde. de Volkskrant (7 juni 2010). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ Spinozapremie voor Albert van den Berg: lab-on-a-chip. de Volkskrant (9 juni 2009). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ Spinozapremie Michel Ferrari: migraine en hersenschade. de Volkskrant (9 juni 2009). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ Spinozapremie Marten Scheffer: waterecologie. de Volkskrant (9 juni 2009). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c d Spinozapremie voor vier topwetenschappers. de Volkskrant (19 november 2008). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c d Vier onderzoekers beloond met Spinozapremie. Trouw (4 juni 2007). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 23 juli 2023.
- ↑ a b c d Spinozapremie voor vier topwetenschappers. Trouw (29 november 2006). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 23 juli 2023.
- ↑ a b c d "Winnaars van Spinozapremie 2005", NRC, 6 juni 2005. Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c d Wetenschappers winnen miljoenen. de Volkskrant (8 juni 2004). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 22 juli 2023.
- ↑ a b c d NWO/Spinozapremie 2003 gaat naar vier hoogleraren. de Volkskrant (26 augustus 2003). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 23 juli 2023.
- ↑ a b c d WieWatWaar; Ad Lagendijk, Henk Barendregt, Frits Roosendaal. de Volkskrant (30 augustus 2002). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 23 juli 2023.
- ↑ Calmthout, Martijn van, Sommen tussen gedrag en genen. de Volkskrant (1 september 2001). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 23 juli 2023.
- ↑ Scholtens, Broer, Stoffen zoeken tegen de woekering. de Volkskrant (1 september 2001). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 23 juli 2023.
- ↑ Evenblij, Maarten, Vreemde eend tussen de kikkers. de Volkskrant (2 februari 2002). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 23 juli 2023.
- ↑ Scholtens, Broer, Fascinatie voor het reuzenmolecuul. de Volkskrant (1 september 2001). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 23 juli 2023.
- ↑ Calmthout, Martijn van, Het klimaat heeft een ijzig geheugen. de Volkskrant (1 september 2001). Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 23 juli 2023.
- ↑ a b c Prof. dr. J.F.A.K. Nijkamp. NRC (25 juni 1996). Geraadpleegd op 29 september 2023.
- ↑ a b c d De Volkskrant » 14 jun 1995 - Pag. 6. de Volkskrant (14 juni 1995). Geraadpleegd op 29 september 2023 – via Delpher.
Bron