Susan Stebbing

L. (Lizzie) Susan Stebbing (1885 - 1943) was een Brits filosoof. Ze behoorde tot de generatie die de analytische wijsbegeerte voorop stelden in de jaren dertig (de Cambridge School of Analysis). In november 1933 was Stebbing een medeoprichtster van het tijdschrift Analysis.

Stebbing studeerde van 1905 tot 1908 aan het Girton College van de Universiteit van Cambridge. Vervolgens behaalde ze in 1912 een M.A. in filosofie aan de Universiteit van Londen. Vanaf 1920 bekleedde ze posities als principal en lector op het Bedford College van de Universiteit van Londen. In 1933 werd ze daar hoogleraar (tot 1943). Van 1933 tot 1934 was Stebbing voorzitster van de Aristotelian Society, in navolging van illustere namen als Bertrand Russell, George Edward Moore en Alfred North Whitehead.

Stebbing was een leerling van logica-professor William Ernest Johnson, maar volgens filosoof Peter Hacker werd ze vooral beïnvloed door de eerdergenoemde filosoof G.E. Moore. Daarnaast had ze een verdienste als contactlegger met de Wiener Kreis. Stebbing was de eerste die Rudolf Carnap uitnodigde om te spreken in het Verenigd Koninkrijk.

• Pragmatism and French Voluntarism (1914)
• A Modern Introduction to Logic (1930)
• Logical Positivism and Analysis (1933)
• Logic in Practice (1934)
• Imagination and Thinking (1936), met Cecil Day-Lewis
• Philosophy and the Physicists (1937)
• Thinking to Some Purpose (1939)
• Ideals and Illusions (1941, opgenomen in de Thinker's Library)
• A Modern Elementary Logic (1943)
• Men and moral principles (1944, postuum)

• In 1948 verscheen Philosophical studies: essays in memory of L. Susan Stebbing als eerbetoon aan Stebbing.