Taalman

Een taalman was een redenaar, advocaat of tolk. In middeleeuwse steden nam een taalman deel aan het kiescollege dat de gezworen gemeente werd genoemd.^[1]

In de late middeleeuwen in de graafschappen Holland en Zeeland traden tijdens zittingen van rechtbank zogenaamde taalmannen op. Dit waren speciale raadslieden, met grote juridische kennis van het gebied. Zij bewaakten de procesgang, letten op de handhaving van vaste rituelen en zorgden voor de gehele behandeling van de zaak. Zij formuleerden ook de aanklacht en waren bij alle plechtige en ook mindere vormelijke handelingen aanwezig.^[2]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Jan van den Broek: Groningen, een stad apart: over het verleden van een eigenzinnige stad (1000-1600)(p. 145 en verder), ISBN 9023243234, uitgeverij Van Gorcum (2007).
↑ Corien Glaudemans (2004): Om die Wrake wille. Eigenrichting, veten en verzoening in laat-middeleeuws Holland en Zeeland (p. 90), Hilversum (2004).

[1] Jan van den Broek: Groningen, een stad apart: over het verleden van een eigenzinnige stad (1000-1600)(p. 145 en verder), ISBN 9023243234, uitgeverij Van Gorcum (2007).

[2] Corien Glaudemans (2004): Om die Wrake wille. Eigenrichting, veten en verzoening in laat-middeleeuws Holland en Zeeland (p. 90), Hilversum (2004).

[1]

[2]