Ronde van de Toekomst

Ronde van de Toekomst
Lokale naam Tour de l'Avenir
Regio Frankrijk
Periode Augustus/september
Type Etappewedstrijd
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Ronde van de Toekomst (Frans: Tour de l'Avenir) is een continentale wielerwedstrijd die sinds 1961 bijna ieder jaar wordt verreden in Frankrijk.

De wedstrijd werd voor het eerst in 1961 georganiseerd. Aanvankelijk was het een amateurwedstrijd die onderdeel was van de Ronde van Frankrijk, vanaf 1968 was ze daarvan onafhankelijk en vanaf 1981 mochten ook professionals meedoen. Vanaf 1992, toen de organisatie in handen kwam van de Société du Tour de France, kunnen alleen renners tot en met 25 jaar deelnemen, ongeacht of ze professional zijn of niet.

Tussen 1972 en 1978 heette de wedstrijd Trophée Peugeot de l'Avenir, tussen 1986 en 1990 de Ronde van de Europese Gemeenschap.

Vooral in de jaren dat de ronde slechts voor amateurs en jonge renners openstond, werd een goede klassering in de ronde gezien als een goed teken voor een grote profcarrière.

Bekende winnaars van de Ronde van de Toekomst zijn onder andere Felice Gimondi, Joop Zoetemelk, Laurent Fignon, Greg LeMond, Miguel Indurain, Johan Bruyneel, Denis Mensjov, Bauke Mollema, Jan Bakelants, Nairo Quintana en Tadej Pogačar.

Bij de vrouwen werd in 2023 de eerste editie georganiseerd. De start van deze editie was een dag na de finish van de manneneditie van hetzelfde jaar.

Ronde van de Toekomst
Classificatie
Discipline Weg
Internationale kalender UCI Nations Cup U23
Categorie 2.Ncup
Geschiedenis
Eerste editie 1961
Aantal edities 61 (2024)
Eerste winnaar Vlag van Italië Guido de Rosso
Laatste winnaar Vlag van Verenigd Koninkrijk Joseph Blackmore
Laatste Bel. winnaar Cian Uijtdebroeks (2022)
Laatste Ned. winnaar Bauke Mollema (2007)
Meeste zeges Vlag van Sovjet-Unie Sergej Soechoroetsjenkov
(2 zeges)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Lijst van winnaars

[bewerken | brontekst bewerken]

1961 · Vlag van Italië Guido De Rosso
1962 · Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Antonio Gómez del Moral
1963 · Vlag van Frankrijk André Zimmermann
1964 · Vlag van Italië Felice Gimondi
1965 · Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Mariano Diaz
1966 · Vlag van Italië Mino Denti
1967 · Vlag van Frankrijk Christian Robini
1968 · Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Boulard
1969 · Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
1970 · Vlag van Frankrijk Marcel Duchemin
1971 · Vlag van Frankrijk Régis Ovion
1972 · Vlag van Nederland Fedor den Hertog
1973 · Vlag van Italië Gianbattista Baronchelli
1974 · Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Enrique Martínez Heredia
1975 · Niet verreden
1976 · Vlag van Zweden Sven-Åke Nilsson
1977 · Vlag van België Eddy Schepers
1978 · Vlag van Sovjet-Unie Sergej Soechoroetsjenkov
1979 · Vlag van Sovjet-Unie Sergej Soechoroetsjenkov
1980 · Vlag van Colombia Alfonso Flóres
1981 · Vlag van Frankrijk Pascal Simon
1982 · Vlag van Verenigde Staten Greg LeMond
1983 · Vlag van Duitse Democratische Republiek Olaf Ludwig

1984 · Vlag van Frankrijk Charly Mottet
1985 · Vlag van Colombia Martin Ramirez
1986 · Vlag van Spanje Miguel Indurain
1987 · Vlag van Frankrijk Marc Madiot
1988 · Vlag van Frankrijk Laurent Fignon
1989 · Vlag van Frankrijk Pascal Lino
1990 · Vlag van België Johan Bruyneel
1991 · Niet verreden
1992 · Vlag van Frankrijk Hervé Garel
1993 · Vlag van Frankrijk Thomas Davy
1994 · Vlag van Spanje Angel Luis Casero
1995 · Vlag van Frankrijk Emmanuel Magnien
1996 · Vlag van Spanje David Etxebarria
1997 · Vlag van Frankrijk Laurent Roux
1998 · Vlag van Frankrijk Christophe Rinero
1999 · Vlag van Spanje Unai Osa
2000 · Vlag van Spanje Iker Flores
2001 · Vlag van Rusland Denis Mensjov
2002 · Vlag van Rusland Jevgeni Petrov
2003 · Vlag van Spanje Egoi Martínez
2004 · Vlag van Frankrijk Sylvain Calzati
2005 · Vlag van Denemarken Lars Bak
2006 · Vlag van Spanje Moisés Dueñas

2007 · Vlag van Nederland Bauke Mollema
2008 · Vlag van België Jan Bakelants
2009 · Vlag van Frankrijk Romain Sicard
2010 · Vlag van Colombia Nairo Quintana
2011 · Vlag van Colombia Esteban Chaves
2012 · Vlag van Frankrijk Warren Barguil
2013 · Vlag van Spanje Rubén Fernández
2014 · Vlag van Colombia Miguel Ángel López
2015 · Vlag van Spanje Marc Soler
2016 · Vlag van Frankrijk David Gaudu
2017 . Vlag van Colombia Egan Bernal
2018 · Vlag van Slovenië Tadej Pogačar
2019 · Vlag van Noorwegen Tobias Foss
2020 · Niet verreden
2021 · Vlag van Noorwegen Tobias Halland Johannessen
2022 · Vlag van België Cian Uijtdebroeks
2023 · Vlag van Mexico Isaac del Toro
2024 · Vlag van Verenigd Koninkrijk Joseph Blackmore

Meervoudige winnaars

[bewerken | brontekst bewerken]
Overwinningen Renner Land Jaren
2 Sergej Soechoroetsjenkov Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie 1978 + 1979

Overwinningen per land

[bewerken | brontekst bewerken]
Overwinningen Land
19 Vlag van Frankrijk Frankrijk
12 Vlag van Spanje Spanje
6 Vlag van Colombia Colombia
4 Vlag van België België, Vlag van Italië Italië
3 Vlag van Nederland Nederland
2 Vlag van Noorwegen Noorwegen, Vlag van Rusland Rusland, Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
1 Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR, Vlag van Denemarken Denemarken, Vlag van Mexico Mexico, Vlag van Slovenië Slovenië,
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk, Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten, Vlag van Zweden Zweden
Ronde van de Toekomst
Classificatie
Discipline Weg
Internationale kalender UCI Nations Cup U23
Categorie 2.Ncup
Geschiedenis
Eerste editie 2023
Aantal edities 2 (2024)
Eerste winnaar Vlag van Nederland Shirin van Anrooij
Laatste winnaar Vlag van Frankrijk Marion Bunel
Laatste Ned. winnaar Vlag van Nederland Shirin van Anrooij (2023)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Sinds 2023 wordt deze wedstrijd ook bij de vrouwen verreden.

De eerste editie bij de vrouwen bestond uit vijf etappes, inclusief een tijdrit. Deze wedstrijd vond plaats tussen 28 augustus en 1 september en bestond uit vijf etappes. Winnares van deze editie was Shirin van Anrooij, die tevens de vijfde etappe en het bergklassement won.

De tweede editie, in 2024, bestond uit vier etappes, waaronder een proloog. Deze editie werd gewonnen door de Franse Marion Bunel, beste Nederlandse was Eline Jansen. Bunel won ook het jongerenklassement en werd tweede in zowel het punten- als bergklassement.

2023 · Vlag van Nederland Shirin van Anrooij
2024 · Vlag van Frankrijk Marion Bunel

Overwinningen per land

[bewerken | brontekst bewerken]
Overwinningen Land
1 Vlag van Frankrijk Frankrijk, Vlag van Nederland Nederland