Vierde Internationale
De Vierde Internationale werd gestart door Lev Trotski in 1938 (na zijn verbanning uit de Sovjet-Unie). Tegelijk met het wereldcongres in Genève verscheen het tijdschrift La quatrième Internationale. In april 1948 vond een tweede congres vond plaats in Parijs. Tussen het derde (1951) en het vierde wereldcongres (1954) kwam er een eerste scheuring. Tegenwoordig bestaan er enkele tientallen grotere en kleinere trotskistische koepelorganisaties die zichzelf als opvolger van de oorspronkelijke Vierde Internationale beschouwen.
Koepel | België | Nederland |
---|---|---|
United Secretariat of the Fourth International (USFI) | Stroming voor een Antikapitalistisch Project | Socialistische Alternatieve Politiek |
International Socialist Alternative (ISA) | Linkse Socialistische Partij | Socialistisch Alternatief |
International Marxist Tendency (IMT) | Vonk (Unité Socialiste in het Frans) | Revolutie |
International Socialist Tendency (IST) | Internationale Socialisten |
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Linkse Oppositie
- Trotskisme
- Internationales:
- Eerste Internationale
- Tweede Internationale
- Derde Internationale of Komintern
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Robert Jackson Alexander, International Trotskyism 1929-1985: A Documented Analysis of the Movement, Duke University Press Books, 1991.
- Pierre Franck, The Fourth International. The long march of troskysts, Ink Links, 1979.
- Livio Maitan, Per una storia della Quarta Internazionale, Roma, ed. Alegre, 2006.
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Fourth International op Wikimedia Commons.