Vympel R-33

Vympel R-33
Vympel R-33
Algemeen
Land Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
Producent Spetztekhnika Vympel NPO
Type Lucht-luchtraket
Jaar 1980
Platform MiG-31, 6 stuks
Maten
Diameter 38 cm
Spanwijdte 1,16 m
Lengte 4,15 m
Gewicht 490 kg
Snelheid mach 3,5
Bereik 83-120 km
Specificaties
Geleiding Semiactieve radargeleiding
Traagheidsnavigatie
Springkop 47,5 kg fragmentatie
Ontsteking Radar-nabijheid

De Vympel R-33 (Russisch: Вымпел Р-33) (NAVO-codenaam: AA-9 Amos) is een grote-afstands-lucht-luchtraket ontwikkeld door de Sovjet-Unie. Het is het voornaamste wapen van het MiG-31-onderscheppingsvliegtuig. De raket is bedoeld voor het aanvallen van doelwitten op grote hoogten en aan hoge snelheden. Om het doelwit te bereiken gebruikt het in eerste instantie traagheidsnavigatie. In de laatste fase gebruikt de raket Semi-active radar homing. De Zaslon-radar van de MiG-31 kan vier raketten tegelijk naar verschillende doelwitten geleiden. De R-33 is tot op heden (2007) in dienst bij de Russische Luchtmacht maar is net als de MiG-31 nooit ingezet in een conflict.

R-33's onder een MiG-25 in 2012.

De ontwikkeling van de R-33 is nauw verbonden met die van de MiG-31 die ermee werd uitgerust. Op 24 mei 1968 werd de ontwikkeling van de MiG-25E155MP goedgekeurd, een gemoderniseerde MiG-25. Die was uitgerust met Bisnovat R-40-raketten. Er werd een competitie uitgeschreven voor de ontwikkeling van een toekomstige raket die werd gewonnen door Spetztekhnika Vympel NPO.

De ontwikkeling van de K-33 werd vervolgens geleid door hoofdontwerper Y. K. Zakharov. In maart 1979 werden officiële testen gedaan met lanceringen vanaf een MiG-31. In 1980 werden die testen met succes afgerond. Op 6 mei 1981 besloot de overheid dat de raket geschikt was om in dienst te komen.

In 1983 volgde de beslissing om een verbeterde versie van de R-33 te ontwikkelen voor de verbeterde MiG-31M. In 1988 werden de eerste testlanceringen van die R-37 uitgevoerd.

[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) globalsecurity.org
  • (en) fas.org