Wereldkampioenschap voetbal 1998
FIFA Wereldkampioenschap 1998 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Coupe du Monde - France 98 | |||||||
Toernooi-informatie | |||||||
Gastland | Frankrijk | ||||||
Editie | 16 | ||||||
Datum | 10 juni – 12 juli 1998 | ||||||
Teams | 32 (van 5 confederaties) | ||||||
Stadions | 10 (in 9 gaststeden) | ||||||
Winnaar | Frankrijk (1e titel) | ||||||
Toernooistatistieken | |||||||
Wedstrijden | 64 | ||||||
Doelpunten | 171 (2,67 per wedstrijd) | ||||||
Toeschouwers | 2.785.100 (43.517 per wedstrijd) | ||||||
Topscorer(s) | Davor Šuker (6 doelpunten) | ||||||
Beste speler | Ronaldo | ||||||
Navigatie | |||||||
| |||||||
|
Het FIFA wereldkampioenschap voetbal 1998 was de 16de editie van een internationale voetbalwedstrijd tussen de nationale mannenteams van landen die aangesloten zijn bij de FIFA. Frankrijk was gastheer, zoals zes jaar eerder, op 2 juli 1992,[1] was besloten door de FIFA-vergadering. Aan de voorronden deden 170 landen mee, waaronder 32 debutanten. De loting voor de eindronde had plaats op 4 december 1997 in Marseille. Het toernooi zelf begon op 10 juni en eindigde op zondag 12 juli. Titelverdediger was Brazilië, dat vier jaar eerder in de Verenigde Staten de titel had gewonnen door Italië na strafschoppen te verslaan. Voor het eerst deden er 32 landen mee aan de eindronde, een besluit dat door de FIFA op 21 mei 1994 was genomen.
Frankrijk won het kampioenschap door in de finale Brazilië met 3-0 te verslaan, en veroverde zijn eerste wereldtitel. Twee jaar later tijdens Euro 2000 werd Frankrijk eveneens kampioen en was daarmee het eerste land dat ooit achtereenvolgens wereldkampioen en Europees kampioen is geworden.
In 2018 bekende Michel Platini, organisator van het WK 1998, dat de loting van het toernooi gemanipuleerd werd om ervoor te zorgen dat Frankrijk en Brazilië elkaar op zijn vroegst in de finale zouden treffen.[2][3]
Kwalificatie
[bewerken | brontekst bewerken]FIFA-lid | Confederatie | Kwalificatie | Kwal. datum | Aantal dln. (inclusief 1998) | Dln. op rij | Eerste dln. | Laatste dln. | Titels (exclusief 1998) | Beste prestatie |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Frankrijk | UEFA | Gastland | 2 juli 1992 | 10e | 1 | 1930 | 1986 | 0 | Winnaar |
Denemarken | UEFA | Winnaar groep 1 | 11 oktober 1997 | 2e | 1 | 1986 | 1986 | 0 | Achtste finale |
Engeland | UEFA | Winnaar groep 2 | 11 oktober 1997 | 10e | 1 | 1950 | 1990 | 1 | Winnaar |
Noorwegen | UEFA | Winnaar groep 3 | 6 september 1997 | 3e | 2 | 1938 | 1994 | 0 | Groepsfase |
Oostenrijk | UEFA | Winnaar groep 4 | 11 oktober 1997 | 7e | 1 | 1934 | 1990 | 0 | Derde |
Bulgarije | UEFA | Winnaar groep 5 | 10 september 1997 | 7e | 2 | 1962 | 1994 | 0 | Vierde |
Spanje | UEFA | Winnaar groep 6 | 11 oktober 1997 | 10e | 6 | 1934 | 1994 | 0 | Vierde |
Nederland | UEFA | Winnaar groep 7 | 11 oktober 1997 | 6e | 3 | 1934 | 1994 | 0 | Tweede |
Roemenië | UEFA | Winnaar groep 8 | 18 augustus 1997 | 7e | 3 | 1930 | 1994 | 0 | Kwartfinale |
Duitsland | UEFA | Winnaar groep 9 | 11 oktober 1997 | 14e | 12 | 1934 | 1994 | 3 | Winnaar |
Schotland | UEFA | Beste nummer 2 | 11 oktober 1997 | 8e | 1 | 1954 | 1990 | 0 | Groepsfase |
Italië | UEFA | Winnaar Play-off | 15 november 1997 | 14e | 10 | 1934 | 1994 | 3 | Winnaar |
België | UEFA | Winnaar Play-off | 15 november 1997 | 10e | 5 | 1930 | 1994 | 0 | Derde |
Joegoslavië | UEFA | Winnaar Play-off | 15 november 1997 | 9e | 1 | 1930 | 1990 | 0 | Vierde |
Kroatië | UEFA | Winnaar Play-off | 15 november 1997 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. |
Nigeria | CAF | Winnaar Groep 1 | 7 juni 1997 | 2e | 2 | 1994 | 1994 | 0 | Achtste finale |
Tunesië | CAF | Winnaar Groep 2 | 8 juni 1997 | 2e | 1 | 1978 | 1978 | 0 | Groepsfase |
Zuid-Afrika | CAF | Winnaar Groep 3 | 16 augustus 1997 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. |
Kameroen | CAF | Winnaar Groep 4 | 17 augustus 1997 | 4e | 3 | 1982 | 1994 | 0 | Kwartfinale |
Marokko | CAF | Winnaar Groep 5 | 8 juni 1997 | 4e | 2 | 1970 | 1994 | 0 | Achtste finale |
Zuid-Korea | AFC | Winnaar groep B | 18 oktober 1997 | 5e | 4 | 1954 | 1994 | 0 | Groepsfase |
Japan | AFC | Winnaar play-off | 16 november 1997 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. |
Saoedi-Arabië | AFC | Winnaar groep A | 12 november 1997 | 2e | 2 | 1994 | 1994 | 0 | Achtste finale |
Iran | AFC | play-off (AFC–OFC) | 29 november 1997 | 2e | 1 | 1978 | 1978 | 0 | Groepsfase |
Mexico | CONCACAF | Finaleronde 1e | 12 oktober 1997 | 11e | 2 | 1930 | 1994 | 0 | Kwartfinale |
Verenigde Staten | CONCACAF | Finaleronde 2e | 9 november 1997 | 6e | 3 | 1930 | 1994 | 0 | Derde |
Jamaica | CONCACAF | Finaleronde 3e | 16 november 1997 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. |
Brazilië | CONMEBOL | Titelverdediger | 17 juli 1994 | 16 | 16 | 1930 | 1994 | 4 | Wereldkampioen |
Argentinië | CONMEBOL | Nr. 1 CONMEBOL | 10 september 1997 | 12 | 7 | 1930 | 1994 | 2 | Wereldkampioen |
Paraguay | CONMEBOL | Nr. 2 CONMEBOL | 10 september 1997 | 6 | 2 | 1930 | 1986 | 0 | Achtste finale |
Colombia | CONMEBOL | Nr. 3 CONMEBOL | 10 september 1997 | 4 | 3 | 1962 | 1994 | 0 | Achtste finale |
Chili | CONMEBOL | Nr. 4 CONMEBOL | 10 september 1997 | 7 | 1 | 1930 | 1982 | 0 | Achtste finale |
Groepen
[bewerken | brontekst bewerken]Groep A | Groep B | Groep C | Groep D |
---|---|---|---|
Groep E | Groep F | Groep G | Groep H |
Speelsteden
[bewerken | brontekst bewerken]Saint-Denis | Marseille | Parijs | Lens | Lyon | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Stade de France | Stade Vélodrome | Parc des Princes | Stade Félix Bollaert | Stade de Gerland | ||
Capaciteit: 80.000 | Capaciteit: 60.000 | Capaciteit: 49.000 | Capaciteit: 44.000 | Capaciteit: 41.300 | ||
Toulouse | Saint-Étienne | Bordeaux | Montpellier | Nantes | ||
Stadium de Toulouse | Stade Geoffroy-Guichard | Parc Lescure | Stade de la Mosson | Stade de la Beaujoire | ||
Capaciteit: 37.000 | Capaciteit: 36.000 | Capaciteit: 35.200 | Capaciteit: 34.000 | Capaciteit: 39.500 | ||
Scheidsrechters
[bewerken | brontekst bewerken]Dertig scheidsrechters werden voor de wedstrijden aangewezen.
CAF (5) AFC (4) | CONCACAF (3) CONMEBOL (6)
OFC (1) | UEFA (15) |
Groepsfase
[bewerken | brontekst bewerken]Groep A
[bewerken | brontekst bewerken]Verwachtingen waren hooggespannen bij regerend wereldkampioen Brazilië, met name van de uitblinker van de laatste jaren Ronaldo, die na een jaar FC Barcelona opnieuw excelleerde bij Inter Milan. Romario behoorde niet tot de selectie, officieel vanwege een blessure [4], maar intimi beweerde, dat hij niet geselecteerd was vanwege zijn slechte relatie met assistent-coach (en ook ex-topvoetballer) Zico en sprak thuis zijn ongenoegen uit over het team.[5] Brazilië begon de eerste wedstrijd tegen Schotland voortvarend en kwam snel op een 1-0 voorsprong door een doelpunt van César Sampaio. Brazilië had in die beginfase allang op een veilige voorsprong kunnen staan, maar met name een wervelende actie van Ronaldo had een beter lot verdiend. Schotland kwam nog voor rust op gelijke hoogte dankzij een benutte strafschop van John Collins. Brazilië was de controle over de wedstrijd kwijt en was in de tweede helft alleen nog gevaarlijk dankzij afstandsschoten van Rivaldo. Vlak voor tijd kwamen de "Goddelijke Kanaries" toch nog op een definitieve voorsprong dankzij een ongelukkige actie van doelman Jim Leigton, die in een moeilijke situatie de bal speelde aan verdediger Tom Boyd, waarna hij de bal in eigen doel werkte.[6]
De confrontatie tussen Noorwegen en Marokko was een botsing van stijlen. De Marokkaanse bondcoach Henri Michel verving de vaste doelman El Brazi door de onervaren Driss Benzekri. Noorwegen had een ervaren team, waarbij veel internationals speelden bij Engelse topclubs, maar de ploeg had een reputatie als defensief. Marokko speelde aanvallend en kwam op voorsprong dankzij Mustafa Hadji, de begenadigde speler van Deportivo La Coruna. Binnen een minuut was Marokko zijn voorsprong kwijt, Benzekri dook onder de bal door bij een vrije trap van Kjetil Rekdal en verdediger Chippo kopte de bal in eigen doel. In de tweede helft herhaalde het tafereel, Hadda schoot Marokko opnieuw op een voorsprong, waarna binnen een minuut Benzekri opnieuw bij een hoge bal mistastte, waarna Dan Eggen de bal in doel kopte. Noorwegen gokte nu alleen maar op hoge ballen, maar ondanks wat hachelijke situaties en mistasten van de doelman bleef het 2-2.[7]
In de tweede speelronde had Brazilië weinig problemen met Marokko en via een 3-0-zege bereikte de ploeg de 1/8 finales. Noorwegen speelde opnieuw gelijk (1-1 tegen Schotland) en moest nu winnen van de wereldkampioen, tenzij er geen winnaar was bij Schotland - Marokko. In eerste instantie had Schotland het beste van het spel en profiteerde het bijna weer van het keeperswerk van Benzekri, die bij hoge ballen en hoekschoppen een onzekere indruk maakte. De Schotse verdediging was echter ook niet zeker tegen de balvaardige Afrikanen en na de 1-0 van Bassir was het afgelopen met de Schotten. In de tegenaanval won de ploeg ruim met 3-0 [8] en toen begon het wachten op het resultaat van Noorwegen tegen Brazilië. Het was een wedstrijd zonder veel hoogtepunten, waarbij Noorwegen onmachtig was en nog steeds te angstig speelde en Brazilië niet zo nodig hoefde.[9] Twaalf minuten voor tijd scoorde Bebeto, maar in korte tijd richtte Tore Andre Flo zich op. Hij scoorde na een individuele actie op wilskracht de 1-1 en een lichte overtreding op hem werd bestraft met een strafschop. Rekdal verzilverde de strafschop en Marokko was uitgeschakeld.[10]
Land | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Brazilië | 2 | 0 | 1 | 6 | 3 | 3 | 6 |
Noorwegen | 1 | 2 | 0 | 5 | 4 | 1 | 5 |
Marokko | 1 | 1 | 1 | 5 | 5 | 0 | 4 |
Schotland | 0 | 1 | 2 | 2 | 6 | –4 | 1 |
| ||||
10 juni 1998 «onderlinge duels» 17:30 (MEZT) | Brazilië | 2 – 1 | Schotland | Stade de France, Saint-Denis Toeschouwers: 80.000 Scheidsrechter: José Maria Garcia-Aranda ( Spanje) |
Sampaio 4' Boyd 74' (e.d.) | Wedstrijdverslag | 38' (pen.) Collins |
| ||||
10 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Noorwegen | 2 – 2 | Marokko | Stade de la Mosson, Montpellier Toeschouwers: 29.750 Scheidsrechter: Edward Lennie ( Australië) |
Chippo +45' (e.d.) Eggen 60' | Wedstrijdverslag | 38' Hadji 59' Hadda |
| ||||
16 juni 1998 «onderlinge duels» 17:30 (MEZT) | Schotland | 1 – 1 | Noorwegen | Parc Lescure, Bordeaux Toeschouwers: 31.800 Scheidsrechter: László Vágner ( Hongarije) |
Burley 66' | Wedstrijdverslag | 56' H. Flo |
| ||||
16 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Brazilië | 3 – 0 | Marokko | Stade de la Beaujoire, Nantes Toeschouwers: 35.000 Scheidsrechter: Nikolai Levnikov ( Rusland) |
Ronaldo 9' Rivaldo +45' Bebeto 50' | Wedstrijdverslag |
| ||||
23 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Noorwegen | 2 – 1 | Brazilië | Stade Vélodrome, Marseille Toeschouwers: 55.000 Scheidsrechter: Esfandiar Baharmast ( Verenigde Staten) |
T. Flo 83' Rekdal 89' (pen.) | Wedstrijdverslag | 78' Bebeto |
| ||||
23 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Marokko | 3 – 0 | Schotland | Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne Toeschouwers: 30.600 Scheidsrechter: Ali Bujsaim ( Verenigde Arabische Emiraten) |
Bassir 22', 84' Hadda 47' | Wedstrijdverslag |
Groep B
[bewerken | brontekst bewerken]Italië tegen Chili was een interessante wedstrijd, Chili was gevreesd vanwege het spitsenduo Iván Zamorano spelend voor Inter Milan en Marcelo Salas, die volgend seizoen zou uitkomen voor Lazio Roma. Italië kwam op typerende wijze op voorsprong, de ploeg wachtte af hoe Chili in de aanval speelde, Paolo Maldini greep in en speelde met een hoge bal Roberto Baggio aan, die de bal meteen doorspeelde naar Christian Vieri: 1-0. Chili liet zich niet ontmoedigen en Salas scoorde twee keer, via een "frommeldoelpunt" vlak voor rust en een krachtige kopgoal vlak na rust. Chili leek voor de eerste keer sinds 1962 een WK-duel te winnen, maar de scheidsrechter gaf een strafschop na aangeschoten hands.[11] Roberto Baggio nam de verantwoordelijkheid de strafschop te nemen, vier jaar geleden schoot hij een strafschop in de finale hoog over, nu nam hij revanche: 2-2,[12] Italië boekte daarna twee zakelijke overwinningen op Kameroen en Oostenrijk en plaatste zich voor de tweede ronde.
De strijd om de tweede plek was een strijd tussen de overige drie ploegen: Oostenrijk maakte een afwachtende indruk en dacht pas aan aanvallen, als het achter stond, zowel tegen Kameroen als Chili scoorde het pas in blessuretijd de gelijkmaker.[13] Ook tegen Italië scoorde de ploeg in blessuretijd, maar dat was slechts een tegentreffer en Oostenrijk was uitgeschakeld. Chili leek op rozen te zitten tegen Kameroen, nadat José Luis Sierra scoorde uit een fraaie vrije trap.[14] Net als tegen Italië en Oostenrijk kon het team de voorsprong niet vasthouden en het had alle geluk van de wereld, dat een treffer Oman-Bijik om onduidelijke redenen werd afgekeurd.[15] Kameroen maakte vooral indruk vanwege hun onbeheerste spel, liefst drie spelers werden uit het veld gestuurd.
Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Italië | 3 | 2 | 1 | 0 | 7 | 3 | 4 | 7 |
Chili | 3 | 0 | 3 | 0 | 4 | 4 | 0 | 3 |
Oostenrijk | 3 | 0 | 2 | 1 | 3 | 4 | –1 | 2 |
Kameroen | 3 | 0 | 2 | 1 | 2 | 5 | –3 | 2 |
| ||||
11 juni 1998 «onderlinge duels» 17:30 (MEZT) | Italië | 2 – 2 | Chili | Parc Lescure, Bordeaux Toeschouwers: 31.800 Scheidsrechter: Lucien Bouchardeau ( Niger) |
Vieri 10' R. Baggio 85' (pen.) | Wedstrijdverslag | 45', 49' Salas |
| ||||
11 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Kameroen | 1 – 1 | Oostenrijk | Stadium Municipal, Toulouse Toeschouwers: 33.460 Scheidsrechter: Epifanio González ( Paraguay) |
Njanka 78' | Wedstrijdverslag | 90' Polster |
| ||||
17 juni 1998 «onderlinge duels» 17:30 (MEZT) | Chili | 1 – 1 | Oostenrijk | Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne Toeschouwers: 30.600 Scheidsrechter: Gamal Al-Ghandour ( Egypte) |
Salas 70' | Report | 90' Vastić |
| ||||
17 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Italië | 3 – 0 | Kameroen | Stade de la Mosson, Montpellier Toeschouwers: 29.800 Scheidsrechter: Edward Lennie ( Australië) |
Di Biagio 7' Vieri 75', 89' | Wedstrijdverslag |
| ||||
23 juni 1998 «onderlinge duels» 16:00 (MEZT) | Italië | 2 – 1 | Oostenrijk | Stade de France, Saint-Denis Toeschouwers: 80.000 Scheidsrechter: Paul Durkin ( Engeland) |
Vieri 49' R. Baggio 89' | Wedstrijdverslag | 90' (pen.) Herzog |
| ||||
23 juni 1998 «onderlinge duels» 16:00 (MEZT) | Chili | 1 – 1 | Kameroen | Stade de la Beaujoire, Nantes Toeschouwers: 35.500 Scheidsrechter: László Vágner ( Hongarije) |
Sierra 20' | Wedstrijdverslag | 55' M'Boma |
Groep C
[bewerken | brontekst bewerken]Samen met Brazilië werd Frankrijk werd gezien als de grote favoriet voor de wereldtitel, het thuisland had vooral zijn hoop gevestigd op spelmaker Zinédine Zidane, die bij zijn club Juventus Italiaans kampioen werd en de finale van de Champions League haalde. In zijn geboortestad Marseille speelden "Les bleus" hun eerste wedstrijd tegen Zuid-Afrika, hetgeen een 3-0 overwinning opleverde. Opvallend was de rol van de centrale verdediger Pierre Issa, hij miste eerst een grote kans op de gelijkmaker, hij scoorde daarna een eigen doelpunt en werkte in de slotminuut een inzet van Thierry Henry in eigen doel.[16] De volgende wedstrijd won Frankrijk met 4-0 van Saoedi-Arabië, maar de stemming in het Franse kamp was na afloop bedrukt. Zidane werd uit het veld gestuurd na een charge met gestrekt been[17] en zou voor twee wedstrijden geschorst worden.[18]
Ook Denemarken plaatste zich voor de tweede ronde, al waren de resultaten niet overtuigend, een minimale 1-0-zege op Saoedi-Arabië, een gelijkspel tegen Zuid-Afrika en een nederlaag tegen Frankrijk. Omdat Zuid-Afrika gelijk speelde tegen Saoedi-Arabië, was dit voldoende voor kwalificatie.[19] Opmerkelijke feiten in deze groep waren verder, dat coach Carlos Alberto Parreira van Saoedi-Arabië tijdens het toernooi werd ontslagen,[20] Issa in de wedstrijd tegen Saoedi-Arabië opnieuw ongelukkig was met twee veroorzaakte strafschoppen[21] en de wedstrijd Denemarken - Zuid-Afrika ontsierd werd door drie rode kaarten voor lichte vergrijpen.[22] De Denen dienden een officieel protest in tegen scheidsrechter John Toro Rendón en de scheidsrechter zou geen wedstrijden meer fluiten dit toernooi.
Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Frankrijk | 3 | 3 | 0 | 0 | 9 | 1 | 8 | 9 |
Denemarken | 3 | 1 | 1 | 1 | 3 | 3 | 0 | 4 |
Zuid-Afrika | 3 | 0 | 2 | 1 | 3 | 6 | –3 | 2 |
Saoedi-Arabië | 3 | 0 | 1 | 2 | 2 | 7 | –5 | 1 |
| ||||
12 juni 1998 «onderlinge duels» 17:30 (MEZT) | Saoedi-Arabië | 0 – 1 | Denemarken | Stade Félix Bollaert, Lens Toeschouwers: 38.140 Scheidsrechter: Javier Castrilli ( Argentinië) |
Wedstrijdverslag | 69' Rieper |
| ||||
12 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Frankrijk | 3 – 0 | Zuid-Afrika | Stade Vélodrome, Marseille Toeschouwers: 55.000 Scheidsrechter: Márcio Rezende de Freitas ( Brazilië) |
Dugarry 36' Issa 77' (e.d.) Henry 90+2' | Wedstrijdverslag |
| ||||
18 juni 1998 «onderlinge duels» 17:30 (MEZT) | Zuid-Afrika | 1 – 1 | Denemarken | Stade de Toulouse, Toulouse Toeschouwers: 33.300 Scheidsrechter: John Toro Rendón ( Colombia) |
McCarthy 51' | Wedstrijdverslag | 12' Nielsen |
| ||||
18 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Frankrijk | 4 – 0 | Saoedi-Arabië | Stade de France, Saint-Denis Toeschouwers: 80.000 Scheidsrechter: Arturo Brizio Carter ( Mexico) |
Henry 37', 78' Trezeguet 68' Lizarazu 85' | Wedstrijdverslag |
| ||||
24 juni 1998 «onderlinge duels» 16:00 (MEZT) | Frankrijk | 2 – 1 | Denemarken | Stade de Gerland, Lyon Toeschouwers: 39.100 Scheidsrechter: Pierluigi Collina ( Italië) |
Djorkaeff 12' (pen.) Petit 56' | Wedstrijdverslag | 42' (pen.) M. Laudrup |
| ||||
24 juni 1998 «onderlinge duels» 16:00 (MEZT) | Zuid-Afrika | 2 – 2 | Saoedi-Arabië | Parc Lescure, Bordeaux Toeschouwers: 31.800 Scheidsrechter: Mario Sánchez ( Chili) |
Bartlett 18', 90+3' (pen.) | Wedstrijdverslag | 45+2' (pen.) Al-Jaber 74' (pen.) Al-Thunayan |
Groep D
[bewerken | brontekst bewerken]Groep D werd de "Poule des doods" genoemd met als deelnemers het traditioneel sterke, maar nooit ver komende Spanje, de nummer vier van het laatste WK Bulgarije, Olympisch kampioen Nigeria en de nummer twee van de Zuid-Amerikaanse kwalificatie Paraguay.[23] Er waren grote zorgen vooraf over Nigeria, dat vlak voor het WK twee zware nederlagen leed tegen Joegoslavië en Nederland, waardoor men overwoog coach Bora Milutinović te ontslaan.[24] De spelers hadden weinig vertrouwen in hem en hoopte dat de Nederlander Jo Bonfrere de coaching weer zou overnemen, hij was verantwoordelijk voor de Olympische titel.[25] Tegen Spanje stond Nigeria een kwartier voor tijd met 2-1 achter en daar mocht de ploeg gelukkig mee zijn. De wedstrijd kantelde echter: een mislukte voorzet van Roda JC-speler Garba Lawal werd door de Spaanse veteraandoelman Andoni Zubizarreta gepromoveerd tot doelpunt.[26] Een paar minuten later was dezelfde doelman kansloos op een daverend afstandsschot van Ajax-speler Sunday Oliseh.[27] De wedstrijd stond op zijn kop en opeens zag de wereld er compleet anders uit voor beide elftallen.[28] ⁸Nigeria versloeg in de tweede wedstrijd Bulgarije met 1-0, waarbij de Nigerianen vergaten de wedstrijd vroegtijdig te beslissen en een voetbalshow wou opvoeren, waardoor de Bulgaren nog goede kansen kregen op de gelijkmaker.[29] Spanje was aangeslagen en bleef steken op een doelpuntloos gelijkspel tegen Paraguay.
Nigeria was nu geplaatst voor de tweede ronde en Bulgarije of Spanje moesten nu van elkaar winnen en hopen, dat Paraguay niet van Nigeria won. Slachtoffer van de slechte prestaties was de vedette van Real Madrid Raúl. Spanje speelde eindelijk een goede wedstrijd en leed voor rust met 2-0 tegen de uitgebluste Bulgaren. Tekenend was, dat aanvoerder en vedette Hristo Stoichkov in de rust werd vervangen. In de slotfase van de tweede helft liep Spanje weg naar een 6-1-zege, maar ondanks de fraaie zege was er diepe droefenis.[30] Nigeria stelde veel basisspelers niet op en Paraguay kwam snel op een 1-0 voorsprong. Voor rust maakte Nigeria gelijk en het was aan de sterk keepende Chilavert te danken, dat Nigeria niet op voorsprong kwam. Na rust werd Oliseh ook nog vervangen en de Nigerianen geloofden het wel. Paraguay won uiteindelijk met 3-1 en Spanje was voortijdig uitgeschakeld.[31]
Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nigeria | 3 | 2 | 0 | 1 | 5 | 5 | 0 | 6 |
Paraguay | 3 | 1 | 2 | 0 | 3 | 1 | 2 | 5 |
Spanje | 3 | 1 | 1 | 1 | 8 | 4 | 4 | 4 |
Bulgarije | 3 | 0 | 1 | 2 | 1 | 7 | –6 | 1 |
| ||||
12 juni 1998 «onderlinge duels» 14:30 (MEZT) | Paraguay | 0 – 0 | Bulgarije | Stade de la Mosson, Montpellier Toeschouwers: 27.650 Scheidsrechter: Abdul Rahman Al-Zeid ( Saoedi-Arabië) |
Wedstrijdverslag |
| ||||
13 juni 1998 «onderlinge duels» 14:30 (MEZT) | Spanje | 2 – 3 | Nigeria | Stade de la Beaujoire, Nantes Toeschouwers: 33.257 Scheidsrechter: Esfandiar Baharmast ( Verenigde Staten) |
Hierro 20' Raúl 46' | Wedstrijdverslag | 24' Adepoju 72' Lawal 77' Oliseh |
| ||||
19 juni 1998 «onderlinge duels» 17:30 (MEZT) | Nigeria | 1 – 0 | Bulgarije | Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 45.500 Scheidsrechter: Mario Sánchez Yanten ( Chili) |
Ikpeba 26' | Wedstrijdverslag |
| ||||
19 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Spanje | 0 – 0 | Paraguay | Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne Toeschouwers: 30.600 Scheidsrechter: Ian McLeod ( Zuid-Afrika) |
Wedstrijdverslag |
| ||||
24 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Nigeria | 1 – 3 | Paraguay | Stade de Toulouse, Toulouse Toeschouwers: 33.500 Scheidsrechter: Pirom Un-Prasert ( Thailand) |
Oruma 10' | Wedstrijdverslag | 1' Ayala 58' Benítez 86' Cardozo |
| ||||
24 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Spanje | 6 – 1 | Bulgarije | Stade Félix Bollaert, Lens Toeschouwers: 38.100 Scheidsrechter: Mario van der Ende ( Nederland) |
Hierro 5' (pen.) Luis Enrique 18' Morientes 53', 80' Kiko 88', 90' | Wedstrijdverslag | 56' Kostadinov |
Groep E
[bewerken | brontekst bewerken]Na het mislukte EK, waar Oranje ten onder ging aan intern gekrakeel was Guus Hiddink tijdens de kwalificatie weer in staat van het Nederlands Elftal een eenheid te creëren. Hij besloot Edgar Davids weer te selecteren,[32] de speler die hij naar huis stuurde na ontoelaatbare kritiek op de bondcoach. Davids had een sterk seizoen achter de rug bij Juventus, waar hij aan de zijde van Zinédine Zidane Italiaans kampioen werd en de Champions League-finale haalde. Er was vertrouwen rond het Nederlands Elftal. veel spelers speelden voor grote clubs als FC Barcelona, Real Madrid of Arsenal en in de oefencampagne werden zowel Nigeria als Paraguay met 5-1 verslagen.
In de eerste wedstrijd tegen België begon Davids op de bank, evenals de nog niet helemaal fitte Dennis Bergkamp, de bij Leeds United spelende Jerrel Hasselbaink verving hem. Nederland had al in de voorronde twee keer tegen België gespeeld en beide wedstrijden overtuigend gewonnen. Nu had Nederland opnieuw het beste van het spel en Hasselbaink miste twee goede mogelijkheden. In het begin van de wedstrijd had de Belgische verdediging grote problemen, al binnen een half uur werd verdediger Bertrand Crasson vervangen.[33] Tegen het einde van de wedstrijd werd Patrick Kluivert uit het veld gestuurd, hij liet zich provoceren door Lorenzo Staelens en gaf hem een por met zijn elleboog, waarna Staelens theatraal ter aarde stortte.[34] Ook met tien man creëerde Nederland meer kansen dan de België, maar de wedstrijd eindigde in een doelpuntloos gelijkspel.[35]
Hiddink zorgde voor een verrassing door aanvaller Kluivert te vervangen door middenvelder Philip Cocu,[36] Davids nam zijn plaats op het middenveld over en Clarence Seedorf werd vervangen door Wim Jonk. Nederland won ruim van Zuid-Korea met 5-0[37]. De doelpunten werden gescoord door vijf verschillende spelers, gelegenheidsspits Cocu scoorde de eerste. De volgende tegenstander Mexico maakte zowel tegen Zuid-Korea als België een achterstand na rust goed. Zuid-Korea kwam in de eerste helft op voorsprong door een doelpunt van Ha Seok-Ju, maar dezelfde speler werd enkele minuten later uit het veld gestuurd. In de tweede helft buitten de Mexicanen de numerieke meerderheid uit en wonnen met 3-1.[38] Opvallend was de passeerbeweging van vleugelaanvaller Blanco, die terwijl hij de bal klemde met beide voeten met een hupje een verdediger passeerde.[39] Ook tegen België speelden rode kaarten een belangrijke rol: Mexico raakte in de eerste helft twee keer de lat, maar nadat een speler uit het veld werd gestuurd kantelde de wedstrijd en Marc Wilmots scoorde twee doelpunten. Na een toegekende strafschop voor de Mexicanen raakte België Gert Verheyen kwijt met een rode kaart en opnieuw kantelde de wedstrijd met een 2-2 gelijkspel tot gevolg.[40]
Nederland had tegen Mexico genoeg aan een gelijkspel om de volgende ronde te bereiken. In de eerste helft hadden de Nederlanders meer mogelijkheden en nam een 2-0 voorsprong door doelpunten van Philip Cocu en Ronald de Boer. Mexico was echter voor de derde keer in staat de wedstrijd te kantelen, vlak voor tijd leverde Jaap Stam in aan Luis Hernández, die de gelijkmaker scoorde: 2-2.[41] Omdat België niet kon winnen van Zuid-Korea, waren Nederland en Mexico zeker van de tweede ronde en waren de Belgen zonder te verliezen uitgeschakeld.[42] De Zuid-Koreaanse coach Bum-Kum Cha werd na de afstraffing tegen Nederland ontslagen,[43] maar ook met een nieuwe coach kon Zuid-Korea niet een WK-wedstrijd winnen ondanks de vijfde deelname aan een eindtoernooi.
Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nederland | 3 | 1 | 2 | 0 | 7 | 2 | 5 | 5 |
Mexico | 3 | 1 | 2 | 0 | 7 | 5 | 2 | 5 |
België | 3 | 0 | 3 | 0 | 3 | 3 | 0 | 3 |
Zuid-Korea | 3 | 0 | 1 | 2 | 2 | 9 | –7 | 1 |
| ||||
13 juni 1998 «onderlinge duels» 17:30 (MEZT) | Zuid-Korea | 1 – 3 | Mexico | Stade de Gerland, Lyon Toeschouwers: 39.100 Scheidsrechter: Günter Benkö ( Oostenrijk) |
Ha Seok-ju 28' | Wedstrijdverslag | 51' Peláez 74', 84' Hernández |
| ||||
13 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Nederland | 0 – 0 | België | Stade de France, Saint-Denis Toeschouwers: 75.000 Scheidsrechter: Pierluigi Collina ( Italië) |
Wedstrijdverslag |
| ||||
20 juni 1998 «onderlinge duels» 17:30 (MEZT) | België | 2 – 2 | Mexico | Parc Lescure, Bordeaux Toeschouwers: 31.800 Scheidsrechter: Hugh Dallas ( Schotland) |
Wilmots 43', 47' | Wedstrijdverslag | 55' (pen.) García Aspe 62' Blanco |
| ||||
20 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Nederland | 5 – 0 | Zuid-Korea | Stade Vélodrome, Marseille Toeschouwers: 55.000 Scheidsrechter: Ryszard Wójcik ( Polen) |
Cocu 38' Overmars 42' Bergkamp 71' Van Hooijdonk 80' R. de Boer 83' | Wedstrijdverslag |
| ||||
25 juni 1998 «onderlinge duels» 16:00 (MEZT) | Nederland | 2 – 2 | Mexico | Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne Toeschouwers: 30.600 Scheidsrechter: Abdul Rahman Al-Zeid ( Saoedi-Arabië) |
Cocu 4' R. de Boer 18' | Wedstrijdverslag | 75' Peláez 90+4' Hernández |
| ||||
25 juni 1998 «onderlinge duels» 16:00 (MEZT) | België | 1 – 1 | Zuid-Korea | Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 45.500 Scheidsrechter: Márcio Rezende de Freitas ( Brazilië) |
Nilis 7' | Wedstrijdverslag | 71' Yoo Sang-chul |
Groep F
[bewerken | brontekst bewerken]Zoals algemeen werd verwacht kwalificeerden Europees kampioen Duitsland en outsider Joegoslavië zich ten koste van Iran en de Verenigde Staten, maar erg overtuigend was het niet. Duitsland had een verouderd elftal, waar de helft van de selectie 30 jaar of ouder was en vooral succes had in de tweede helften van de wedstrijden op basis van hun wedstrijdmentaliteit. Joegoslavië had een verzameling getalenteerde spelers, die moeite hadden een sterk geheel te vormen. In hun onderlinge wedstrijd kwamen deze eigenschappen van beide teams sterk naar voren: Joegoslavië was lange tijd technisch superieur, kwam mede dankzij matig keeperswerk van Andreas Köpke op een 2-0 voorsprong, maar in het laatste kwartier gaven de Duitsers gas en de wedstrijd eindigde in een 2-2 gelijkspel.[44] In de tweede helft viel Lothar Matthäus in, hij had nu het record WK-wedstrijden in handen (22 wedstrijden) en zou uiteindelijk op 25 wedstrijden eindigen.[45] Met spanning werd uitgekeken naar het duel tussen de aartsvijanden Iran en de Verenigde Staten. Voor de wedstrijd posteerden beide team samen voor een vriendschappelijke foto.[46] Iran won met 2-1, hetgeen leidde tot een groot volksfeest in Teheran.[47]
Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Duitsland | 3 | 2 | 1 | 0 | 6 | 2 | 4 | 7 |
Joegoslavië | 3 | 2 | 1 | 0 | 4 | 2 | 2 | 7 |
Iran | 3 | 1 | 0 | 2 | 2 | 4 | –2 | 3 |
Verenigde Staten | 3 | 0 | 0 | 3 | 1 | 5 | –4 | 0 |
| ||||
14 juni 1998 «onderlinge duels» 17:30 (MEZT) | Joegoslavië | 1 – 0 | Iran | Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne Toeschouwers: 30.392 Scheidsrechter: Alberto Tejada ( Peru) |
Mihajlović 72' | Wedstrijdverslag |
| ||||
15 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Duitsland | 2 – 0 | Verenigde Staten | Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 43.815 Scheidsrechter: Said Belqola ( Marokko) |
Möller 8' Klinsmann 64' | Wedstrijdverslag |
| ||||
21 juni 1998 «onderlinge duels» 14:30 (MEZT) | Duitsland | 2 – 2 | Joegoslavië | Stade Félix Bollaert, Lens Toeschouwers: 38.100 Scheidsrechter: Kim Milton Nielsen ( Denemarken) |
Mihajlović 73' (e.d.) Bierhoff 80' | Wedstrijdverslag | 13' Mijatović 54' Stojković |
| ||||
21 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Verenigde Staten | 1 – 2 | Iran | Stade de Gerland, Lyon Toeschouwers: 39.100 Scheidsrechter: Urs Meier ( Zwitserland) |
McBride 87' | Wedstrijdverslag | 40' Estili 84' Mahdavikia |
| ||||
25 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Verenigde Staten | 0 – 1 | Joegoslavië | Stade de la Beaujoire, Nantes Toeschouwers: 35.500 Scheidsrechter: Gamal Al-Ghandour ( Egypte) |
Wedstrijdverslag | 4' Komljenović |
| ||||
25 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Duitsland | 2 – 0 | Iran | Stade de la Mosson, Montpellier Toeschouwers: 29.800 Scheidsrechter: Epifanio González ( Paraguay) |
Bierhoff 50' Klinsmann 57' | Wedstrijdverslag |
Groep G
[bewerken | brontekst bewerken]Net als in 1994 begonnen Colombia en Roemenië met een wedstrijd tegen elkaar, Roemenië won toen met 3-1. De twee spelbepalers Carlos Valderrama en Gheorghe Hagi konden niet hun stempel op de wedstrijd drukken, de jongere Arian Ilie nam de rol van Hagi over en scoorde het enige doelpunt van Roemenië, een solo werd afgerond met een subtiele lob.[48] Na de wedstrijd werd bij Colombia Faustino Asprilla naar huis gestuurd vanwege ongedisciplineerd gedrag.[49] Roemenië was na een 2-1-zege op Engeland zeker van de achtste finales en vierden dat op een vreemde manier: alle spelers lieten voor de laatste wedstrijd tegen Tunesië hun haar blonderen,[50] een 1-1 gelijkspel zorgde ervoor, dat Roemenië groepswinnaar werd en Argentinië ontliep.
In Engeland was er stevige kritiek op bondscoach Glenn Hoddle, die Paul Gascoigne niet selecteerde voor het WK en de jonge, talentvolle David Beckham en Michael Owen op de bank hield. Tegen Roemenië was het veldspel te voorzichtig en de Roemeense doelpunten vielen door defensieve fouten. Colombia behield zijn kans op de achtste finales door een benauwde 1-0 overwinning op Tunesië, de Tunesiërs misten veel kansen, maar een slim pasje van Valderrama[51] zorgde ervoor dat invaller Preciado de winnende treffer kon scoren.[52] Engeland had genoeg aan een gelijkspel tegen Colombia, maar was duidelijk sterker dan Colombia: 2-0.[53] Beckham en Owen stonden in de basis en Beckham scoorde het tweede doelpunt uit een vrije trap. Het tijdperk Valderrama was afgelopen en Colombia moest afscheid nemen van een generatie, die meer complimenten kreeg dan wedstrijden won.
Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Roemenië | 3 | 2 | 1 | 0 | 4 | 2 | 2 | 7 |
Engeland | 3 | 2 | 0 | 1 | 5 | 2 | 3 | 6 |
Colombia | 3 | 1 | 0 | 2 | 1 | 3 | –2 | 3 |
Tunesië | 3 | 0 | 1 | 2 | 1 | 4 | –3 | 1 |
| ||||
15 juni 1998 «onderlinge duels» 14:30 (MEZT) | Engeland | 2 – 0 | Tunesië | Stade Vélodrome, Marseille Toeschouwers: 54.587 Scheidsrechter: Masayoshi Okada ( Japan) |
Shearer 43' Scholes 89' | Wedstrijdverslag |
| ||||
15 juni 1998 «onderlinge duels» 17:30 (MEZT) | Roemenië | 1 – 0 | Colombia | Stade de Gerland, Lyon Toeschouwers: 37.572 Scheidsrechter: Lim Kee Chong ( Mauritius) |
Ilie 45' | Wedstrijdverslag |
| ||||
22 juni 1998 «onderlinge duels» 17:30 (MEZT) | Colombia | 1 – 0 | Tunesië | Stade de la Mosson, Montpellier Toeschouwers: 29.800 Scheidsrechter: Bernd Heynemann ( Duitsland) |
Preciado 83' | Wedstrijdverslag |
| ||||
22 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Roemenië | 2 – 1 | Engeland | Stadium Municipal, Toulouse Toeschouwers: 33.500 Scheidsrechter: Marc Batta ( Frankrijk) |
Moldovan 47' Petrescu 90' | Wedstrijdverslag | 79' Owen |
| ||||
26 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Colombia | 0 – 2 | Engeland | Stade Félix Bollaert, Lens Toeschouwers: 38.100 Scheidsrechter: Arturo Brizio Carter ( Mexico) |
Wedstrijdverslag | 20' Anderton 29' Beckham |
| ||||
26 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Roemenië | 1 – 1 | Tunesië | Stade de France, Saint-Denis Toeschouwers: 77.000 Scheidsrechter: Edward Lennie ( Australië) |
Moldovan 72' | Wedstrijdverslag | 10' (pen.) Souayah |
Groep H
[bewerken | brontekst bewerken]Opvallend aan deze groep was dat Argentinië het moest opnemen tegen drie debutanten, het won alle drie de wedstrijden zonder tegendoelpunten. Gabriel Batistuta was matchwinnaar tegen Japan en scoorde binnen tien minuten drie keer tegen Jamaica.[54] Argentinië had ook een sterk middenveld met Daniel Ortega en Juan Sebastián Verón als opvolgers van Diego Maradona. Kroatië plaatste zich ook voor de tweede ronde, het team had net als Joegoslavië een verzameling sterren, waar een team van gemaakt moest worden, belangrijkste speler was spits Davor Suker, die in ongeveer in bijna elke wedstrijd scoorde (31 doelpunten in 35 wedstrijden). Japan kon in alle wedstrijden goed meekomen, maar verloor alle wedstrijden met één doelpunt verschil.
Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Argentinië | 3 | 3 | 0 | 0 | 7 | 0 | 7 | 9 |
Kroatië | 3 | 2 | 0 | 1 | 4 | 2 | 2 | 6 |
Jamaica | 3 | 1 | 0 | 2 | 3 | 9 | –6 | 3 |
Japan | 3 | 0 | 0 | 3 | 1 | 4 | –3 | 0 |
| ||||
14 juni 1998 «onderlinge duels» 14:30 (MEZT) | Argentinië | 1 – 0 | Japan | Stade de Toulouse, Toulouse Toeschouwers: 33.400 Scheidsrechter: Mario van der Ende ( Nederland) |
Batistuta 28' | Wedstrijdverslag |
| ||||
14 juni 1998 «onderlinge duels» 21:00 (MEZT) | Jamaica | 1 – 3 | Kroatië | Stade Félix Bollaert, Lens Toeschouwers: 38.058 Scheidsrechter: Vítor Melo Pereira ( Portugal) |
Earle 45' | Wedstrijdverslag | 27' Stanić 53' Prosinečki 69' Šuker |
| ||||
20 juni 1998 «onderlinge duels» 14:30 (MEZT) | Japan | 0 – 1 | Kroatië | Stade de la Beaujoire, Nantes Toeschouwers: 35.500 Scheidsrechter: Ramesh Ramdhan ( Trinidad en Tobago) |
Wedstrijdverslag | 77' Šuker |
| ||||
21 juni 1998 «onderlinge duels» 17:30 (MEZT) | Argentinië | 5 – 0 | Jamaica | Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 45.000 Scheidsrechter: Rune Pedersen ( Noorwegen) |
Ortega 31', 55' Batistuta 72', 80', 82' (pen.) | Wedstrijdverslag |
| ||||
26 juni 1998 «onderlinge duels» 16:00 (MEZT) | Argentinië | 1 – 0 | Kroatië | Parc Lescure, Bordeaux Toeschouwers: 31.800 Scheidsrechter: Said Belqola ( Marokko) |
Pineda 36' | Wedstrijdverslag |
| ||||
26 juni 1998 «onderlinge duels» 16:00 (MEZT) | Japan | 1 – 2 | Jamaica | Stade de Gerland, Lyon Toeschouwers: 39.100 Scheidsrechter: Günter Benkö ( Oostenrijk) |
Nakayama 74' | Wedstrijdverslag | 39', 54' Whitmore |
Knock-outfase
[bewerken | brontekst bewerken]Achtste finale | Kwartfinale | Halve finale | Finale | |||||||||||
28 juni – Lens | ||||||||||||||
Frankrijk | 1 | |||||||||||||
3 juli – Saint-Denis | ||||||||||||||
Paraguay | 0 | |||||||||||||
Frankrijk | 0 (4) | |||||||||||||
27 juni – Marseille | ||||||||||||||
Italië | 0 (3) | |||||||||||||
Italië | 1 | |||||||||||||
8 juli – Saint-Denis | ||||||||||||||
Noorwegen | 0 | |||||||||||||
Frankrijk | 2 | |||||||||||||
30 juni – Bordeaux | ||||||||||||||
Kroatië | 1 | |||||||||||||
Kroatië | 1 | |||||||||||||
4 juli – Lyon | ||||||||||||||
Roemenië | 0 | |||||||||||||
Kroatië | 3 | |||||||||||||
29 juni – Montpellier | ||||||||||||||
Duitsland | 0 | |||||||||||||
Mexico | 1 | |||||||||||||
12 juli – Saint-Denis | ||||||||||||||
Duitsland | 2 | |||||||||||||
Frankrijk | 3 | |||||||||||||
27 juni – Parijs | ||||||||||||||
Brazilië | 0 | |||||||||||||
Brazilië | 4 | |||||||||||||
3 juli – Nantes | ||||||||||||||
Chili | 1 | |||||||||||||
Brazilië | 3 | |||||||||||||
28 juni – Saint-Denis | ||||||||||||||
Denemarken | 2 | |||||||||||||
Denemarken | 4 | |||||||||||||
7 juli – Marseille | ||||||||||||||
Nigeria | 1 | |||||||||||||
Brazilië | 1 (4) | |||||||||||||
29 juni – Toulouse | ||||||||||||||
Nederland | 1 (2) | Derde plaats | ||||||||||||
Nederland | 2 | |||||||||||||
4 juli – Marseille | 11 juli – Parijs | |||||||||||||
Joegoslavië | 1 | |||||||||||||
Nederland | 2 | Kroatië | 2 | |||||||||||
30 juni – St. Étienne | ||||||||||||||
|