French
DeutschWittenheim
Gemeente in Frankrijk .svg){kind=small} | |||
|---|---|---|---|
 | |||
  | |||
| Situering | |||
| Regio | Grand Est | ||
| Departement | Haut-Rhin (68) | ||
| Arrondissement | Mulhouse | ||
| Kanton | Wittenheim | ||
| Coördinaten | 47° 49′ NB, 7° 20′ OL | ||
| Algemeen | |||
| Oppervlakte | 19,01 km² | ||
| Inwoners (1 januari 2021) | 15.262[1] (803 inw./km²) | ||
| Hoogte | 223 - 254 m | ||
| Burgemeester | Antoine Homé (2002)  | ||
| Overig | |||
| Postcode | 68270 | ||
| INSEE-code | 68376 | ||
| Website | www | ||
| Detailkaart | |||
 | |||
| Foto's | |||
 | |||
| |||
Wittenheim is een gemeente in het Franse departement Haut-Rhin (regio Grand Est). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Mulhouse. Wittenheim telde op 1 januari 2021 15.262[1] inwoners.
De gemeente vlakbij Mulhouse heeft een industrieel verleden.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]
Archeologen hebben resten van een Romeinse villa gevonden op het grondgebied van de gemeente.
De plaats werd voor het eerst vermeld in 829 als Witanhaim. Waarschijnlijk al in de 11e eeuw was er een kasteel in Wittenheim. Op 25 november, tijdens de Dertigjarige Oorlog werd het kasteel verwoest door Zweedse troepen en het dorp werd in brand gestoken. Tot 1648 behoorde de plaats bij het Habsburgse Voor-Oostenrijk, daarna werd ze Frans. In het ontvolkte dorp kwamen immigranten uit Zwitserland te wonen.
Onder het Duitse Rijk kende de gemeente een grote transformatie. In 1887 werd de bank Caisse du Crédit Mutuel opgericht als coöperatieve bank voor de plaatselijke landbouwers. In 1888 werd een textielfabriek (Kullmann) geopend in Wittenheim. Voor de arbeiders werd een woonwijk gebouwd. Er kwam ook een tramlijn naar Mulhouse. In 1900 breidde de firma Kullman nog uit en stelde 890 mensen te werk. In de gemeente werden aan het begin van de 20e eeuw lagen potas ontdekt op een diepte tussen 448 en 560 meter en er werden verschillende mijnen geopend:[2] Anna (1907), Fernand, Théodore en Prince Eugène. Er werden arbeiders aangetrokken uit de rest van Duitsland en uit Polen.
In januari 1945 brandde het centrum van de gemeente met de barokke kerk Sainte-Marie af na een Duits bombardement. Bij de wederopbouw verdwenen de laatste gebouwen die herinnerden aan de oorsprong van Wittenheim als landbouwdorp. Tussen 1972 en 1986 sloten alle potasmijnen.[3]
Geografie
[bewerken | brontekst bewerken]De oppervlakte van Wittenheim bedroeg op 1 januari 2021 19,01 vierkante kilometer; de bevolkingsdichtheid was toen 802,8 inwoners per km².
De gemeente ligt op 8 km van Mulhouse. Het reliëf is heuvelachtig met onder andere de Horoederenhubel. In het westen van de gemeente ligt het bos van Nonnenbruch. Naast het centrum telt de gemeente drie wijken, Fernand Anna, Jeune-Bois en Sainte-Barbe met daartussen een onbebouwd landbouwgebied, Mittelfeld.[4]
De onderstaande kaart toont de ligging van Wittenheim met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.
Demografie
[bewerken | brontekst bewerken]In 1793 telde de gemeente 941 inwoners, in 1926 4.547 inwoners.
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ a b Populations légales 2021.
- ↑ (fr) Son histoire. ensisheim.fr. Geraadpleegd op 14 april 2023.
- ↑ (fr) Histoire. wittenheim.fr. Geraadpleegd op 18 april 2023.
- ↑ (fr) Présentation de Wittenheim. wittenheim.fr. Geraadpleegd op 18 april 2023.
· 
· 
