Yttrium-barium-koperoxide

Yttrium-barium-koperoxide
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van yttrium-barium-koperoxide
Algemeen
Molecuulformule	YBa2Cu3O7
IUPAC-naam	yttrium-barium-koperoxide
Andere namen	YBCO, Y123, yttrium-bariumcupraat
Molmassa	666,19 g/mol
CAS-nummer	107539-20-8
Wikidata	Q414015
Beschrijving	Zwarte vaste stof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Waarschuwing
H-zinnen	H315 - H319 - H335
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P261 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	zwart
Dichtheid	4,4 - 5,3 g/cm³
Smeltpunt	> 600 °C
Onoplosbaar in	water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Yttrium-barium-koperoxide of YBCO is een anorganische verbinding, meer bepaald een oxide van yttrium, barium, koper, met als brutoformule YBa₂Cu₃O₇. Deze zwarte stof is een belangrijk materiaal, aangezien het supergeleidende eigenschappen vertoont bij relatief hoge temperaturen boven het kookpunt van stikstof.

In 1986 ontdekten Georg Bednorz en Alex Müller dat sommige halfgeleidende oxiden supergeleiders werden bij een relatief hoge temperatuur van 35 K. Vooral lanthaan-barium-koperoxide (LBCO) was erg resistent aan de hoge temperaturen en kon daarbij supergeleiden. In 1987 werden Bednorz en Müller omwille van hun ontdekkingen genomineerd voor de Nobelprijs voor de Natuurkunde.

Professor Maw-Kuen Wu en 2 van zijn studenten van de Universiteit van Alabama ontdekten, voortbouwend op het onderzoek van Bednorz en Müller, de stof yttrium-barium-koperoxide. Deze stof kon bij 93 K supergeleiden. Hun ontdekkingen leidden tot grote vooruitgang in het onderzoek naar supergeleidende metalen.

Yttrium-barium-koperoxide wordt bereid uit bariumcarbonaat, yttrium(III)carbonaat en koper(II)carbonaat:

${\displaystyle {\ce {8BaCO3 + 2Y2(CO3)3 + 12CuCO3 + (1-2x)O2 -> 4YBa2Cu3O_{7-x}\, + 26CO2}}}$