Łęcze – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Kościół parafialny p.w. Najświętszego Serca Jezusowego w Łęczu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2012) | 579 |
Strefa numeracyjna | 55 |
Kod pocztowy | 82-340[2] |
Tablice rejestracyjne | NEB |
SIMC | 0159083 |
Położenie na mapie gminy Tolkmicko | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu elbląskiego | |
54°16′12″N 19°28′04″E/54,270000 19,467778[1] | |
Strona internetowa |
Łęcze (niem. Lenzen[3]) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Tolkmicko na obszarze Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej.
Wieś okręgu sędziego ziemskiego Elbląga w XVII i XVIII wieku[4]. W latach 1945–1954 miejscowość była siedzibą gminy Łęcze. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łęcze. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Grodzisko - gród funkcjonował we wczesnej epoce żelaza i był obiektem jednofazowym. W północnej części majdanu znajduje się kamień poświęcony pamięci R. Dorra – niemieckiego badacza, który prowadził badania archeologiczne na grodzisku. Grodzisko ma kształt owalny o wymiarach ok. 50 x 40 m Otoczone jest wałem, z którego ocalały trzy odcinki. Szerokość wałów u podstawy sięga 6-10 m, a ich wysokość w stosunku do współczesnego poziomu majdanu sięga 2,5 m. Powierzchnia majdanu wynosi ok. 600 m².
- Kościół z 1746 roku z wieżą nakrytą hełmem wiciowym z 1881 roku, we wnętrzu barokowy ołtarz z 1753 roku i mosiężny pająk z II połowy XVIII wieku[5]
- Dom podcieniowy z XIX wieku, ul. Łęcze 62
- Dom podcieniowy z 1846 roku, ul. Łęcze 19
- Szachulcowy budynek gospodarczy z połowy XIX wieku
- Murowana skorupa wiatraka z XIX w.
Galeria zdjęć
[edytuj | edytuj kod]- Łęcze, kościół rzymskokatolicki p.w. Najśw. Serca Jezusaz 1746
- Pozostałości po drugim wiatraku w Łęczu z 1885 roku
- Dom podcieniowy w Łęczu
- Dom podcieniowy w Łęczu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72532
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 704 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Andrzej Piątkowski, Posiadłości ziemskie miasta Elbląga w XVII-XVIII wieku, 1972, s. 144.
- ↑ Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 73
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Łęcze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 647 .
- Parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Łęczu