Ładowacz zawieszany – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ładowacz zawieszany maszyna rolnicza (ładowacz) służąca do załadunku i wyładunku środków transportowych takich materiałów jak piasek, żwir, nawozy mineralne, wapno, obornik, buraki, ziemniaki. W zależności od rodzaju wykonywanej pracy wymienia się chwytak na:

• chwytak do obornika
• kosz chwytaka do okopowych
• łyżka do materiałów sypkich
• łyżka podsiębierna

Najczęściej spotykane ładowacze zawieszane:

• Troll T-274/350
• Troll GOLIAT T-397
• Skrzat T-301
• MIKRUS 1; 7; 7T; 12; 12T