Łupkoporyt – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łupkoporytkruszywo lekkie wytwarzane ze spieczonych odpadów powęglowych, które pozyskiwane są głównie ze starych, przepalonych hałd powęglowych[1].

Odpady powęglowe używane do produkcji kruszywa powinny mieć powyżej 75% skał ilastych i mniej niż 0,8% siarki całkowitej, natomiast ich kaloryczność winna wynosić 2200-3500 kJ/kg, przy czym najlepiej, gdy jest to 2500-2900 kJ/kg[1].

Materiał posiada właściwości fizyczne zbliżone do cegły[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Czesława Rosik-Dulewska, Podstawy gospodarki odpadami, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 246-247, ISBN 83-01-13176-4, OCLC 749824638 [dostęp 2022-10-21].