Łuskowiec indyjski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łuskowiec indyjski
	Manis crassicaudata
	Gray, 1827
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Infragromada	łożyskowce
Rząd	łuskowce
Rodzina	łuskowcowate
Rodzaj	Manis
Gatunek	łuskowiec indyjski
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; zagrożony
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Łuskowiec indyjski^[3], łuskowiec gruboogonowy, pangolin gruboogonowy, pangolin indyjski (Manis crassicaudata) – ssak łożyskowy zaliczany do łuskowców.

Występuje w lasach tropikalnych Indii, Pakistanu, Nepalu i Sri Lanki.

Ciało smukłe i długie, pokryte żółtoszarymi lub żółtobrązowymi łuskami. Głowa mała, trójkątna, język do 25 cm długości. Osiągają długość od 78 do 120 cm, w tym ogon 33–45 cm.

Łuskowce gruboogonowe prowadzą nocny tryb życia, większość dnia spędzając w kryjówkach lub pomiędzy skałami. Żywią się termitami i mrówkami.

Przypisy

↑ Manis crassicaudata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Manis crassicaudata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 134. ISBN 978-83-88147-15-9.

[itis-1] Manis crassicaudata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Manis crassicaudata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[pan-3] Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 134. ISBN 978-83-88147-15-9.

[1]

[2]

[3]