Śluza Józefinki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Śluza Józefinki
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Miejscowość	Nakło nad Notecią
Droga wodna	Wisła-Odra
Lokalizacja	na 37,2 km
	Dane techniczne
Długość	57,4 m
Szerokość	9,6 m
Różnica poziomów	1,83 m
Wrota	stalowe dwuskrzydłowe
Rodzaj napędu	ręczny
	Położenie na mapie Nakła nad Notecią Śluza Józefinki
	Położenie na mapie Polski Śluza Józefinki
	Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Śluza Józefinki
	Położenie na mapie powiatu nakielskiego Śluza Józefinki
	Położenie na mapie gminy Nakło nad Notecią Śluza Józefinki
	53°07′49,4052″N 17°38′21,8985″E/53,130390 17,639416
	Multimedia w Wikimedia Commons

Śluza Józefinki – śluza na Kanale Bydgoskim.

Stanowi jedną z budowli hydrotechnicznych Kanału Bydgoskiego, zarządzaną przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Bydgoszczy^[1]. Jest to śluza nr 7 drogi wodnej Wisła-Odra, która jest elementem międzynarodowej drogi wodnej E-70.

Lokalizacja

Śluza znajduje się nieopodal miasta Nakło nad Notecią.

Historia

Śluzę wybudowano w latach 1773–1774. Obecna forma budowli pochodzi z lat 1910–1914, kiedy dokonano przebudowy Kanału Bydgoskiego. Przy śluzie znajdował się most drogowy, przebudowany w 1972 roku do formy obecnej^[2].

W 2005 r. śluzę Józefinki wraz z obiektami towarzyszącymi wpisano do rejestru zabytków województwa kujawsko-pomorskiego^[2].

Charakterystyka

Jest to pojedyncza śluza komorowa III klasy o napędzie ręcznym. Konstrukcja obiektu jest betonowa z okładziną ceglaną. Dno i progi są betonowe. Posiada zamknięcia górne w postaci wrót stalowych klapowych oraz dolne wrota wsporne, stalowe dwuskrzydłowe. Napęd śluzy jest elektryczny i awaryjny ręczny. Napełnianie wodą odbywa się poprzez galerie usytuowane w głowach śluzy. Praktyczny czas śluzowania wynosi 25 minut.

Na zamknięciach śluzy znajdują się dwa przejścia technologiczne o szerokości 1,0 m i długości 9,6 m. Kładka na głowie górnej w czasie śluzowana chowa się pod wodę, natomiast kładka na głowie dolnej razem ze skrzydłami wrót rozchyla się na boki^[2].

Most przy śluzie

Przy głowie dolnej śluzy znajduje się most drogowy w ciągu drogi powiatowej nr 1926C Bydgoszcz – Nakło nad Notecią. Jego długość wynosi 13,4 m, nośność 30 ton. Konstrukcja składa się z 6 jednoprzęsłowych, stalowych dźwigarów dwuteowych, na których oparto żelbetową płytę pomostu. Ceglane przyczółki mostu zlokalizowane są za głową dolną śluzy. Przestrzeń żeglugowa pod obiektem wynosi 6,13 m^[2].

Poziomy

Śluza umożliwia podniesienie jednostek o 1,83 m, z 58,35 na 56,52 m n.p.m.

Zobacz też

Kanał Bydgoski,

Przypisy

↑ Śluza Józefinki [online], gov.pl [dostęp 2024-07-23] (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8

Bibliografia

Bartowski Krzysztof: W 231. rocznicę Kanału Bydgoskiego (1774–2005). [w:] Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 10. Bydgoszcz 2005.
Winid Walenty: Kanał Bydgoski: Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Popierania Nauki, 1928.
Woźniak-Hlebionek Agnieszka. Kanał Bydgoski, Brda i Noteć w pruskich planach inwestycyjnych w latach 1773–1915. [w:] Kronika Bydgoska XXIII (2001). Bydgoszcz 2002.
O Kanale Bydgoskim na portalu Kanały.info. kanaly.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-05)].

Linki zewnętrzne

RZGW w Poznaniu
Kanały.info. kanaly.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-18)].

[wpbdg-1] Śluza Józefinki [online], gov.pl [dostęp 2024-07-23] (pol.).

[MMKP-2] Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8

[1]

[2]