Śluzy Janowice – Wikipedia, wolna encyklopedia
Komora Śluzy Janowice | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | Jeszkowice |
Droga wodna | |
Lokalizacja | na 232,40 km |
Stopień wodny | |
Budowa | |
Lata budowy | 1912–1916 |
Dane techniczne | |
Długość | 187,8 m |
Szerokość | 9,6 m |
Różnica poziomów | 3,4 m |
Wrota | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie Polski | |
51°03′09″N 17°12′23″E/51,052500 17,206389 |
Państwo | |
---|---|
Budowa | |
Lata budowy | 1940 |
Dane techniczne | |
Długość | 225,0 m |
Szerokość | 12,0 m |
Różnica poziomów | 3,4 m |
Wrota | wrota wsporne |
Śluzy Janowice – dwie śluzy wodne zlokalizowane w 232,40 km biegu Odry[1][2], w ramach Stopnia Wodnego Janowice[2]. Śluzy Janowice są śluzami komorowymi, pociągowymi, położonymi na Odrzańskiej Drodze Wodnej[3], stanowiącej europejski szlak wodny – trasa E-30[4].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Śluzy Janowice są położone na skanalizowanym odcinku Odry[5][6][7], w przekopanym kanale skracającym[a] – Kanale Janowickim[7]. Poprzednią śluzą na śródlądowym szlaku wodnym jest Śluza Ratowice położona w odległości 4,6 km, a następnymi są śluzy Bartoszowicko-Opatowickiego Węzła Wodnego[b]: Śluza Bartoszowice położona w odległości 8,7 km (na Głównej Drodze Wodnej we Wrocławiu) oraz Śluza Opatowice położona w odległości 8,4 km (na szlaku bocznym) od Śluz Janowice[1].
Parametry
[edytuj | edytuj kod]Wymiary śluz są następujące:
Spad wynosi 3,4 m. Zamknięcia stanowią wrota wsporne[1].
Pomiędzy obiema śluzami położonymi równolegle do siebie, zlokalizowany jest budynek z dyspozytornią śluz. Ponadto nad kanałami wejściowymi do śluz, w rejonie ich głów dolnych, przerzucona jest przeprawa: most wieloprzęsłowy obejmujący kanały (dwa kanały żeglugowe dwóch śluz oraz trzeci kanał Elektrowni Wodnej Janowice) i przęsła nad groblą rozdzielającą śluzy[8].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Śluza Janowice I wybudowana została w latach 1912–1916[1][8], natomiast Janowice II w roku 1940[1]. Po powodzi tysiąclecia z lipca 1997 roku Śluza Janowice I została wyłączona z eksploatacji; niezbędne jest przeprowadzenie remontu tego obiektu.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kanale wodnym stanowiącym cięciwę dla zakola rzeki.
- ↑ Stanowiącego część Wrocławskiego Węzła Wodnego; tu następuje rozdział wód na poszczególne ramiona Odry we Wrocławiu.
- ↑ Szerokość ta odpowiada maksymalnie III klasie drogi wodnej.
- ↑ Szerokość ta odpowiada już IV klasie drogi wodnej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Zespół autorski: dr inż. kpt. ż.ś. Jacek Trojanowski – kierownik pracy, dr kpt. ż.ś. Krzysztof Woś, dr inż. Anna Galor, dr inż. Bogusz Wiśnicki, mgr inż. Marcin Breitsprecher: Analiza potrzeb inwestycyjnych w zakresie żeglugi śródlądowej na rzece Odrze w latach 2007–2013. AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE, INSTYTUT INŻYNIERII TRANSPORTU, 2006. s. 56. [dostęp 2010-06-09]. (pol.).
- ↑ a b Elektrownia Wodna Janowice. www.wroclaw.hydral.com.pl – Wratislaviae Amici, 2005-06-04. [dostęp 2010-06-17]. (pol.).
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 czerwca 2019 r. w sprawie śródlądowych dróg wodnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1208).
- ↑ Dr Jan Pyś: Trasa E-30 (CETC) – Co przemawia za budową wodnego połączenia śródlądowego sieci AGN – E 30 tzw. Środkowoeuropejskiego Korytarza Transportowego (CETC). www.terazodra.org – TERAZ ODRA. [dostęp 2010-06-15]. (pol.).
- ↑ Wiesław Depczyński, Andrzej Szamowski: Budowle i zbiorniki wodne. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 1997, seria: Inżynieria Środowiska. ISBN 83-87012-66-1. (pol.).
- ↑ Zbigniew Szling, Jan Winter: Drogi wodne śródlądowe. Wrocław: Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, 1988, seria: skrypt budownictwo. (pol.).
- ↑ a b Jan Kulczyk, Jan Winter: Śródlądowy transport wodny. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2003. (pol.).
- ↑ a b Śluza Janowice. www.wroclaw.hydral.com.pl – Wratislaviae Amici. [dostęp 2010-06-17]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Śluza Janowice I (i Stopień Wodny Janowice) w Wikimapii (dostęp 2010-06-16)