Śniczany – Wikipedia, wolna encyklopedia

Śniczany
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

sokólski

Gmina

Sidra

Liczba ludności (2020)

93[2]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

16-124[3]

Tablice rejestracyjne

BSK

SIMC

0039373[4]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Śniczany”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Śniczany”
Położenie na mapie powiatu sokólskiego
Mapa konturowa powiatu sokólskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Śniczany”
Położenie na mapie gminy Sidra
Mapa konturowa gminy Sidra, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Śniczany”
Ziemia53°31′05″N 23°30′17″E/53,518056 23,504722[1]

Śniczanywieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Sidra[4][5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętej Trójcy w Sidrze[6].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotna nazwa wsi Śniczany to Nosuta. Sioło Nosuta istniało już przed 1528 rokiem. Prawdopodobnym założycielem osady był Jan Nasuticz, który w 1539 roku występował wśród litewskich osoczników zasidrańskich. W 1578 roku mieszkali w niej m.in.: Paweł Nasuczycz, Piotr Staniuczycz, Paniuta Maczuczycz, a Nosuta posiadała 18 mórg. W 1650 i 1679 roku wieś występuje już pod nazwą Sniczany. Za bałtyckim pochodzeniem nazwy Nosuta przemawia fakt występowania w tej wsi kilku litewskich mikrotoponimów. Za kolejny dowód może posłużyć wieś Nasuty położona w gminie Gołdap, czyli na obszarze o dużych wpływach bałtyckich[7][8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 137265
  2. Raport o stanie gminy za rok 2019. Stan ludności 31.12.2020 str.9 [dostęp 2021-10-26]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1264 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Opis parafii na stronie diecezji
  7. Acta Baltico-Slavica, tom XVI. Białystok: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1984, s. 170. ISSN 0065-1044.
  8. Michał Kondratiuk: Prace sławistyczne. Elementy bałtyckie w toponimii i mikrotoponimii regionu białostockiego. Białystok: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1985, s. 57, 58, 207. ISBN 978-8304018006.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]