Święcica (powiat sandomierski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święcica

wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	sandomierski
Gmina	Obrazów
Liczba ludności (2011)	416[2][3]
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	27-641[4]
Tablice rejestracyjne	TSA
SIMC	0801065[5]
Położenie na mapie Polski Święcica
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Święcica
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego Święcica
Położenie na mapie gminy Obrazów Święcica
50°42′13″N 21°34′53″E/50,703611 21,581389[1]

Święcica – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Obrazów^[5][6]. W okolicach wsi znajdują się dwa kurhany.

Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego^[7]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.

Ta sekcja od 2013-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Święcica była w średniowieczu folwarkiem rycerskim i należała do rodu Święcickich herbu Jastrzębiec. Na przełomie XVIII i XIX wieku właścicielem wsi był podpułkownik Feliks Ślubicz-Załęcki, kawaler Virtuti Militari i Legii Honorowej, uczestnik kampanii napoleońskiej. Po nim przejął Święcicę Franciszek Chomętowski, który jako poseł w 1831 roku podpisał się pod aktem detronizacji cesarza Mikołaja I jako króla Polski. Jego syn Władysław (1829–1876), urodzony w pobliskim Usarzowie, zasłynął jako pisarz, historyk oraz kustosz zbiorów bibliotecznych Krasińskich i Konstantego Świdzińskiego.

Kolejnymi właścicielami wsi byli Bukowińscy. W 1871 roku w Święcicy urodził się Władysław Bukowiński, używający pseudonimu „Selim” poeta, krytyk literacki i teatralny. Przed stu laty założył i redagował miesięcznik literacko-artystyczny i naukowy „Sfinks”, z którym współpracowali m.in. Stefan Żeromski i Tadeusz Miciński.

W Święcicy zachował się dwór Bukowińskich. Nie bardzo już jednak przypomina szlachecką rezydencję z XIX wieku, ponieważ został przebudowany. Po wojnie mieściła się w nim szkoła, a obecnie jest zamieszkały przez kilka rodzin. Zobaczyć go można w starym zaniedbanym parku, obok bloków mieszkalnych i zniszczonych budynków produkcyjnych. To pozostałość po zakładach usług technicznych, jakie działały na podworskim majątku.

Po Bukowińskich została w Święcicy jeszcze jedna pamiątka – ruiny spichlerza z frontową ścianą w formie portyku, na którym widnieje data „1873”. Położony ok. 200 m na południe od dawnego dworu budynek jest otoczony ze wszystkich stron zaroślami. Od lat nie jest wykorzystywany, mocno zniszczony i skazany na zawalenie.

Park z XIX w., wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.709 z 20.12.1957)^[8].