Żółta Karczma – Wikipedia, wolna encyklopedia

Żółta Karczma

nr rej. 533 z 29.12.1971
Budynek od strony al. Wilanowskiej
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Warszawa
Adres	al. Wilanowska 204
Architekt	Franciszek Maria Lanci
Ukończenie budowy	poł. XIX wieku
Pierwszy właściciel	August Potocki
Kolejni właściciele	Aleksandra Potocka, Ksawery Branicki, Adam Branicki
Obecny właściciel	Skarb Państwa
Położenie na mapie Polski Żółta Karczma
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Żółta Karczma
Położenie na mapie Warszawy Żółta Karczma
52°10′39,00″N 21°02′02,72″E/52,177500 21,034090
Multimedia w Wikimedia Commons

Żółta Karczma – budynek w Warszawie, na Mokotowie, przy al. Wilanowskiej 204, współcześnie administracyjnie na terenie obszaru MSI Ksawerów, historycznie na terenie wsi Służew w obszarze dóbr wilanowskich.

Budynek powstał w połowie XIX wieku według projektu włoskiego architekta Franciszka Marii Lanciego. Mieściła się tutaj oberża Belle-Vue, zlokalizowana przy drodze łączącej Wilanów z Traktem Piaseczyńskim (dziś: ul. Puławska). Oberża zbankrutowała jednak na początku XX wieku, a sam budynek popadł w ruinę. W latach 20. XX wieku do baszty niszczejącego budynku samowolnie wprowadził się Ryōchū Umeda – japoński wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego. W 1929 roku właściciel obiektu, jak też i całych dóbr wilanowskich, Adam hr. Branicki wynajął karczmę Towarzystwu Hodowli Psów Myśliwskich, a Ryōchū Umeda otrzymał tam posadę stróża nocnego. Budynek wówczas odnowiono, a w 1931 roku rozpoczęły się tam szkolenia dotyczące tresury psów myśliwskich. W 1937 roku siedzibę Towarzystwa przeniesiono jednak do Radzymina.

W czasie powstania warszawskiego wieżyczka karczmy pełniła rolę punktu obserwacyjnego dla powstańców. Po wojnie budynek był opuszczony i popadł w ruinę. W 1966 roku przeszedł na własność Skarbu Państwa. Został odrestaurowany na początku lat 80., a od 1984 jest siedzibą Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego^[1].

• O jednej karczmie, poecie i psach (dostęp: 11 stycznia 2021).