Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | 2000 |
Data premiery | 8 września 2000 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania | 96 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | Krzysztof Zanussi |
Główne role | Zbigniew Zapasiewicz, |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja | |
Wytwórnia | Studio Filmowe „Tor” |
Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową – polski film psychologiczny z 2000 roku w reżyserii Krzysztofa Zanussiego, na podstawie własnego scenariusza. Film został pozytywnie przyjęty przez krytyków, zdobył wiele nagród, w tym Grand Prix Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, Polską Nagrodę Filmową za najlepszy film roku, a także główną nagrodę Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Moskwie. Kontynuacją wątków wspomnianych w filmie jest utwór Suplement z 2001 roku.
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Akcja filmu rozpoczyna się w średniowiecznej Francji. Jadący na ośle przez miasteczko święty Bernard z Clairvaux widzi przygotowania do powieszenia koniokrada. Prosi o wstrzymanie egzekucji, aby mógł najpierw przygotować skazańca na śmierć. Jest to scena z kręconego filmu, na planie którego znajduje się nieuleczalnie chory na raka, ok. sześćdziesięcioletni lekarz Tomasz Berg. Jest rozwodnikiem, a jego była żona Anna wiedzie dostatnie życie u boku młodszego kochanka Karola. Tomasz prosi ją o sfinansowanie podróży do Paryża, gdzie ma nadzieję, po konsultacji medycznej, otrzyma szansę na leczenie. Podróż okazuje się bezcelowa – stan choroby jest zbyt zaawansowany[1].
Rozgoryczony i cyniczny chce zniszczyć związek młodego studenta medycyny Filipa z charakteryzatorką filmową Hanką. Udostępnia im swoje mieszkanie wierząc, że przyczyniając się do ich zbliżenia fizycznego, doprowadzi do zakończenia znajomości[1].
W czasie realizacji filmu poznaje zakonnika Marka z zakonu cystersów. Odwiedza go w klasztorze mając nadzieję na otrzymanie jakiegoś znaku, który pomoże mu pogodzić się z myślą, że nie ma dla niego nadziei i czeka go nieuchronna śmierć[1].
W ostatniej scenie filmu, wśród studentów biorących udział w zajęciach anatomii w prosektorium, profesor wybiera Filipa i podaje mu skalpel. Dla młodego człowieka, to przełomowa chwila, w której musi podjąć decyzję, czy chce kontynuować obraną ścieżkę. Filip podchodzi do leżących na stole zwłok Tomasza dokonując wyboru – będzie lekarzem[1].
Obsada
[edytuj | edytuj kod]Źródło: Filmpolski.pl[1]
- Zbigniew Zapasiewicz – Tomasz Berg
- Aleksander Fabisiak – profesor
- Tadeusz Bradecki – zakonnik Marek
- Monika Krzywkowska – garderobiana Hanka
- Paweł Okraska – Filip, chłopak Hanki, student medycyny
- Krystyna Janda – Anna, była żona Tomasza
- Szymon Bobrowski – Karol, obecny mąż Anny
- Małgorzata Pritulak – pielęgniarka
- Jerzy Radziwiłowicz – sołtys
- Krzysztof Kuliński – lekarz
- Jerzy Nasierowski – asystent profesora
- Krzysztof Zanussi, reżyser filmu (2008)
- Zbigniew Zapasiewicz, odtwórca głównej roli Tomasza Berga
- Monika Krzywkowska, grająca garderobianą Hankę
- Krystyna Janda, grająca byłą żonę Tomasza
Produkcja
[edytuj | edytuj kod]Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową powstało w Studiu Filmowym „Tor”. Reżyserem filmu był Krzysztof Zanussi, natomiast producentką – Iwona Ziułkowska[1]. Zanussi zaczerpnął tytuł filmu z tekstu, który zobaczył namalowany sprayem na murze: „Życie to śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową”[2]. Zdjęcia do filmu, kręcone przez Edwarda Kłosińskiego, powstawały od 4 października 1999 roku do 20 stycznia 2000 roku w Warszawie, Krakowie, Paryżu, Czernej i Dębnikach[1]. Muzykę skomponował Wojciech Kilar, a za montaż odpowiadał Marek Denys[1]. Uroczysta premiera filmu odbyła się 8 września 2000 roku w katowickim Kinie Światowid[1][3].
Odbiór
[edytuj | edytuj kod]Krytyk filmowy Derek Elley , w recenzji dla magazynu „Variety” napisał: „po ponad dekadzie w międzynarodowym półmroku, polski reżyser Krzysztof Zanussi triumfalnie wraca z prawdopodobnie najwspanialszym filmem swojej kariery, poruszającym i niezwykle dojrzałym rozważaniem na temat braku wiary na granicy między życiem a śmiercią”[4]. Richard James Havis w „The Hollywood Reporter” uznał film Zanussiego za „bystry i intelektualnie stymulujący”[5]. Luc Chaput w recenzji dla magazynu „Séquences ” stwierdził, że Zapasiewicz jako Tomasz Berg stworzył „jedną ze swoich najlepszych ról w karierze”[6]. Marcin Wiśniewski w recenzji dla „Senses of Cinema ” napisał, że film Zanussiego „to niezwykle angażujące kino intelektualne, które próbuje dostarczyć rozważań na temat kondycji ludzkiej”[7]. Andrzej Kołodyński uznał dzieło Zanussiego za pierwszy film reżysera, „który wywołuje tak wiele sprzeciwu, że zmusza do ponownego obejrzenia i podjęcia na nowo sporu z reżyserem”[8].
Tymczasem Lech Kurpiewski, ówczesny redaktor naczelny magazynu „Film”, napisał: „Wszystko jest tu jak w szkolnej czytance. Są obrazki, odpowiednie cytaty, symetryczne analogie i słuszne wnioski. I wszystko jest takie dosłowne, nawet znaki z „tamtego świata” (Dalekiego Wschodu?)”[8]. Według Jonathana Rosenbauma: „Fani niekomediowych filmów Woody’ego Allena mogą być zainteresowani tym ponurym duchowym studium lekarza (...). Z pewnością nie jest to zły film, ale nie dorównuje Śmierci Iwana Iljicza Lwa Tołstoja”[9]. Tadeusz Sobolewski w recenzji dla „Gazety Wyborczej” docenił subtelność w podejściu do prawd ostatecznych, lecz skrytykował zakończenie filmu: „Milczące wskazanie ku niebu zawarte w Iluminacji miało większą siłę oddziaływania niż kropka nad i postawiona w ostatniej scenie Życia jako śmiertelnej choroby..., kiedy zmarły bohater uśmiecha się do nas z zaświatów: nie ma się czego obawiać, dusza jest nieśmiertelna! Co należało dowieść”[10].
Nagrody i nominacje
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową w bazie filmpolski.pl
- ↑ Tadeusz Sobolewski , Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową [online], Gazeta Wyborcza, 8 września 2000 [dostęp 2023-06-02] (pol.).
- ↑ Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową [online], Gazeta Wyborcza, 7 września 2000 [dostęp 2023-06-02] (pol.).
- ↑ Derek Elley , Life As A Fatal Sexually Transmitted Disease (Zycie Jako Smiertelna Choroba Przenoszona Droga Plciowa), „Variety”, 13 listopada 2000, s. 28 .
- ↑ Richard James Havis , ‘Disease’ Antidote: Sarcasm, „The Hollywood Reporter”, 12 grudnia 2000 [dostęp 2023-06-02] (ang.).
- ↑ Luc Chaput , 1er Festival du film polonais de Montréal. Quelques joyaux de la Pologne, „Séquences: la revue de cinéma” (212), 2001, s. 8, ISSN 0037-2412 [dostęp 2023-06-02] (fr.).
- ↑ Marcin Wisniewski , Life as a Fatal Sexually Transmitted Disease – Senses of Cinema [online], Senses of Cinema, 13 marca 2002 [dostęp 2023-06-02] (ang.).
- ↑ a b Andrzej Kołodyński , Lech Kurpiewski , Komentarze gniewnych, „Film” (9), 2000, s. 18 .
- ↑ Life As A Fatal Sexually Transmitted Disease | Jonathan Rosenbaum [online], jonathanrosenbaum.net [dostęp 2023-06-02] .
- ↑ Tadeusz Sobolewski , Lecz się, medyku, „Gazeta Wyborcza”, 8 września 2000 [dostęp 2023-06-02] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową w bazie filmpolski.pl
- Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową na kanale Studia Filmowego TOR w serwisie YouTube
- Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową w bazie IMDb (ang.)
- Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową w bazie Filmweb
- Film Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową do obejrzenia w całości na portalu tvp.pl. tvp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].