α-Metylotiofentanyl – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||||||
| |||||||||
Ogólne informacje | |||||||||
Wzór sumaryczny | C21H28N2OS | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 356,52 g/mol | ||||||||
Identyfikacja | |||||||||
Numer CAS | |||||||||
PubChem | |||||||||
DrugBank | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||
Legalność w Polsce |
α-Metylotiofentanyl – organiczny związek chemiczny, syntetyczny lek opioidowy (pochodna fentanylu) objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykazy I i IV)[1]. W Polsce znajduje się w wykazie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ List of Narcotic Drugs under International Control. Yellow List. Wyd. 51. International Narcotics Control Board, 2012.
- ↑ Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 stycznia 2012 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. [dostęp 2013-08-21].