(1070) Tunica – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 1 września 1926 |
Numer kolejny | 1070 |
Oznaczenie tymczasowe | 1926 RB |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | Zewnętrzna część |
Półoś wielka | 3,2306 au |
Mimośród | 0,0795 |
Peryhelium | 2,9735 au |
Aphelium | 3,4876 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 5 lat 295 dni 21 godzin |
Średnia prędkość | 16,57 km/s |
Inklinacja | 16,96° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 36,39 km |
Albedo | 0,07 |
Jasność absolutna | 10,6m |
(1070) Tunica – planetoida należąca do zewnętrznej części pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 296 dni w średniej odległości 3,23 au. Została odkryta 1 września 1926 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od tunici popularnej nazwy goździcznika. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1070) 1926 RB.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (1070) Tunica w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1070) Tunica w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (1070) Tunica w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)