(1141) Bohmia – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 4 stycznia 1930 |
Numer kolejny | 1141 |
Oznaczenie tymczasowe | 1930 AA |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 2,2715 au |
Mimośród | 0,1647 |
Peryhelium | 1,8972 au |
Aphelium | 2,6458 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 155 dni 11 godzin |
Średnia prędkość | 19,76 km/s |
Inklinacja | 4,27° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 5,642 km |
Albedo | 0,251 |
Jasność absolutna | 13,4m |
(1141) Bohmia – planetoida z grupy pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 155 dni w średniej odległości 2,27 au. Została odkryta 4 stycznia 1930 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Maxa Wolfa. Nazwa planetoidy pochodzi od Kathariny Bohm-Waltz, która ufundowała 72-cm reflektor Waltz dla obserwatorium w Heidelbergu[1]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1141) 1930 AA.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 96. ISBN 3-540-00238-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (1141) Bohmia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1141) Bohmia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (1141) Bohmia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)