(1141) Bohmia – Wikipedia, wolna encyklopedia

(1141) Bohmia
Odkrywca

Max Wolf

Data odkrycia

4 stycznia 1930

Numer kolejny

1141

Oznaczenie tymczasowe

1930 AA

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Pas główny

Półoś wielka

2,2715 au

Mimośród

0,1647

Peryhelium

1,8972 au

Aphelium

2,6458 au

Okres obiegu
wokół Słońca

3 lata 155 dni 11 godzin

Średnia prędkość

19,76 km/s

Inklinacja

4,27°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

5,642 km

Albedo

0,251

Jasność absolutna

13,4m

(1141) Bohmiaplanetoida z grupy pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 155 dni w średniej odległości 2,27 au. Została odkryta 4 stycznia 1930 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Maxa Wolfa. Nazwa planetoidy pochodzi od Kathariny Bohm-Waltz, która ufundowała 72-cm reflektor Waltz dla obserwatorium w Heidelbergu[1]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1141) 1930 AA.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]