(11428) Alcinoös – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 24 września 1960 |
Numer kolejny | 11428 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | Trojańczyk |
Półoś wielka | 5,3040 au |
Mimośród | 0,0127 |
Peryhelium | 5,2366 au |
Aphelium | 5,3713 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 12 lat 81 dni 18 godzin |
Średnia prędkość | 12,93 km/s |
Inklinacja | 17,32° |
Charakterystyka fizyczna | |
Jasność absolutna | 11m |
(11428) Alcinoös – planetoida z grupy trojańczyków okrążająca Słońce w ciągu 12 lat i 82 dni w średniej odległości 5,3 j.a. Została odkryta 24 września 1960 roku w Obserwatorium Palomar przez Cornelisa i Ingrid van Houtenów na płytach Palomar Schmidt wykonanych przez Toma Gehrelsa. Nazwa planetoidy pochodzi od Alkinoösa, króla Feaków, który udzielił Odyseuszowi schronienie i pomoc. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (11428) 4139 P-L.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (11428) Alcinoös w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (11428) Alcinoös w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (11428) Alcinoös w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)