(1150) Achaia – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 2 września 1929 |
Numer kolejny | 1150 |
Oznaczenie tymczasowe | 1929 RB |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 2,1915 au |
Mimośród | 0,2042 |
Peryhelium | 1,7439 au |
Aphelium | 2,6391 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 90 dni |
Średnia prędkość | 20,11 km/s |
Inklinacja | 2,38° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 7,689 km |
Okres obrotu | 60,99 h |
Albedo | 0,251 |
Jasność absolutna | 12,7m |
(1150) Achaia – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 90 dni w średniej odległości 2,19 au. Została odkryta 2 września 1929 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od Achai, krainy historycznej w starożytnej Grecji[1]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1150) 1929 RB.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 97. ISBN 978-3-540-29925-7.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (1150) Achaia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1150) Achaia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (1150) Achaia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)