(1201) Strenua – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 14 września 1931 |
Numer kolejny | 1201 |
Oznaczenie tymczasowe | 1931 RK |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 2,6981 au |
Mimośród | 0,0389 |
Peryhelium | 2,5929 au |
Aphelium | 2,8032 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 158 dni 18 godzin |
Średnia prędkość | 18,13 km/s |
Inklinacja | 7,01° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 34,86 km |
Albedo | 0,04 |
Jasność absolutna | 11,4m |
(1201) Strenua – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 159 dni w średniej odległości 2,7 au. Została odkryta 14 września 1931 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy po łacinie (strenuus) oznacza "sumienny", "staranny", cech Gustawa Stracke, niemieckiego astronoma, który obliczył jej orbitę oraz poprosił, by żadna planetoida nie była nazwana jego nazwiskiem. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1201) 1931 RK.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (1201) Strenua w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1201) Strenua w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (1201) Strenua w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)