(1270) Datura – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 17 grudnia 1930 |
Numer kolejny | 1270 |
Oznaczenie tymczasowe | 1930 YE |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 2,2345 au |
Mimośród | 0,2074 |
Peryhelium | 1,7711 au |
Aphelium | 2,6981 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 125 dni 2 godziny |
Średnia prędkość | 19,92 km/s |
Inklinacja | 5,98° |
Charakterystyka fizyczna | |
Okres obrotu | (3 h 18 min) h |
Jasność absolutna | 12,5m |
(1270) Datura – planetoida z grupy pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 125 dni w średniej odległości 2,23 au. Została odkryta 17 grudnia 1930 roku w obserwatorium w Williams Bay przez George’a Van Biesbroecka. Nazwa planetoidy pochodzi od łacińskiej nazwy bieluni – rodzaju roślin z rodziny psiankowatych[1]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1270) 1930 YE.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 105. ISBN 3-540-00238-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (1270) Datura w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1270) Datura w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (1270) Datura w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)