(1719) Jens – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 17 lutego 1950 |
Numer kolejny | 1719 |
Oznaczenie tymczasowe | 1950 DP |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 2,6558 au |
Mimośród | 0,2221 |
Peryhelium | 2,0659 au |
Aphelium | 3,2456 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 120 dni 20 godzin |
Średnia prędkość | 18,27 km/s |
Inklinacja | 14,27° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 21,610 km |
Okres obrotu | 5,87 h |
Albedo | 0,085 |
Jasność absolutna | 11,7m |
(1719) Jens – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 121 dni w średniej odległości 2,66 au. Została odkryta 17 lutego 1950 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od imienia wnuka odkrywcy. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1719) 1950 DP.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (1719) Jens w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1719) Jens w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (1719) Jens w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)