(1747) Wright – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 14 lipca 1947 |
Numer kolejny | 1747 |
Oznaczenie tymczasowe | 1947 NH |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 1,7091 au |
Mimośród | 0,1103 |
Peryhelium | 1,5205 au |
Aphelium | 1,8977 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 2 lata 86 dni 3 godziny |
Średnia prędkość | 22,78 km/s |
Inklinacja | 21,41° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 6,35 km |
Okres obrotu | 5,2896 h |
Albedo | 0,2005 |
Jasność absolutna | 13,35m |
Typ spektralny |
(1747) Wright – planetoida z grupy przecinających orbitę Marsa okrążająca Słońce w ciągu 2 lat i 86 dni w średniej odległości 1,71 au. Została odkryta 14 lipca 1947 roku w obserwatorium na Mount Hamilton przez Carla Wirtanena. Nazwa planetoidy pochodzi od astronoma Williama H. Wrighta (1871–1959)[1]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1747) 1947 NH.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 139. ISBN 3-540-00238-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (1747) Wright w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1747) Wright w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (1747) Wright w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)