(1750) Eckert – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 15 lipca 1950 |
Numer kolejny | 1750 |
Oznaczenie tymczasowe | 1950 NA1 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 1,9263 au |
Mimośród | 0,1727 |
Peryhelium | 1,5935 au |
Aphelium | 2,2591 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 2 lata 246 dni 13 godzin |
Średnia prędkość | 21,45 km/s |
Inklinacja | 19,08° |
Charakterystyka fizyczna | |
Okres obrotu | 375 h |
Jasność absolutna | 13,15m |
Typ spektralny |
(1750) Eckert – planetoida z grupy przecinających orbitę Marsa okrążająca Słońce w ciągu 2 lat i 247 dni w średniej odległości 1,93 au. Została odkryta 15 lipca 1950 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od Wallace’a Johna Eckerta (1902–1971), amerykańskiego astronoma. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1750) 1950 NA1.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (1750) Eckert w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1750) Eckert w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (1750) Eckert w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)