(1776) Kuiper – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 24 września 1960 |
Numer kolejny | 1776 |
Oznaczenie tymczasowe | 2520 PL |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 3,1032 au |
Mimośród | 0,0138 |
Peryhelium | 3,0603 au |
Aphelium | 3,1461 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 5 lat 171 dni 18 godzin |
Średnia prędkość | 16,91 km/s |
Inklinacja | 9,46° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 39,952 km |
Albedo | 0,033 |
Jasność absolutna | 11,3m |
(1776) Kuiper – planetoida z pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 172 dni w średniej odległości 3,1 au. Została odkryta 24 września 1960 roku w Obserwatorium Palomar w programie Palomar-Leiden-Survey przez Cornelisa i Ingrid van Houtenów na płytach Palomar Schmidt wykonanych przez Toma Gehrelsa. Nazwa planetoidy pochodzi od Gerarda Kuipera, amerykańskiego astronoma pochodzenia holenderskiego, odkrywcy dwóch księżyców w Układzie Słonecznym a także Pasa Kuipera. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1776) 2520 PL.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (1776) Kuiper w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1776) Kuiper w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (1776) Kuiper w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)