(1792) Reni – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 24 stycznia 1968 |
Numer kolejny | 1792 |
Oznaczenie tymczasowe | 1968 BG |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 2,7809 au |
Mimośród | 0,2787 |
Peryhelium | 2,0057 au |
Aphelium | 3,5561 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 233 dni 20 godzin |
Średnia prędkość | 17,86 km/s |
Inklinacja | 9,01° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 23,625 km |
Okres obrotu | 15,95 h |
Albedo | 0,048 |
Jasność absolutna | 12,03m |
Typ spektralny |
(1792) Reni – planetoida z pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 234 dni w średniej odległości 2,78 au. Została odkryta 24 stycznia 1968 roku w Krymskim Obserwatorium Astrofizycznym w Naucznyj na Półwyspie Krymskim przez Ludmiłę Czernych. Nazwa planetoidy pochodzi od miasta Reni na Ukrainie. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1792) 1968BG.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (1792) Reni w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1792) Reni w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (1792) Reni w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)