(1811) Bruwer – Wikipedia, wolna encyklopedia

(1811) Bruwer
Odkrywca	Cornelis van Houten,; Ingrid van Houten; Tom Gehrels (PLS)
Data odkrycia	24 września 1960
Numer kolejny	1811
Oznaczenie tymczasowe	4576 P-L
	Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność; obiektu	Pas główny
Półoś wielka	3,1418 au
Mimośród	0,1021
Peryhelium	2,8212 au
Aphelium	3,4624 au
Okres obiegu; wokół Słońca	5 lat 209 dni 2 godziny
Średnia prędkość	16,81 km/s
Inklinacja	8,51°
	Charakterystyka fizyczna
Średnica	28,072 km
Okres obrotu	17,565 h
Albedo	0,074
Jasność absolutna	10,9m

(1811) Bruwer – planetoida z grupy pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 209 dni w średniej odległości 3,14 au Została odkryta 24 września 1960 roku w Obserwatorium Palomar w programie Palomar-Leiden-Survey przez Cornelisa i Ingrid van Houtenów oraz Toma Gehrelsa. Nazwa planetoidy pochodzi od Jacobusa Albertusa Bruwera, południowoafrykańskiego astronoma. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1811) 4576 P-L.

Zobacz też

Odkrywca	Cornelis van Houten, Ingrid van Houten Tom Gehrels (PLS)
Data odkrycia	24 września 1960
Numer kolejny	1811
Oznaczenie tymczasowe	4576 P-L
Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność obiektu	Pas główny
Półoś wielka	3,1418 au
Mimośród	0,1021
Peryhelium	2,8212 au
Aphelium	3,4624 au
Okres obiegu wokół Słońca	5 lat 209 dni 2 godziny
Średnia prędkość	16,81 km/s
Inklinacja	8,51°
Charakterystyka fizyczna
Średnica	28,072 km
Okres obrotu	17,565 h
Albedo	0,074
Jasność absolutna	10,9^m