(1826) Miller – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 14 września 1955 |
Numer kolejny | 1826 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 2,9954 au |
Mimośród | 0,0819 |
Peryhelium | 2,7499 au |
Aphelium | 3,2409 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 5 lat 68 dni 14 godzin |
Średnia prędkość | 17,20 km/s |
Inklinacja | 9,23° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 23,099 km |
Okres obrotu | 30,049 h |
Albedo | 0,176 |
Jasność absolutna | 11,2m |
(1826) Miller – planetoida z pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 69 dni w średniej odległości 3 au Została odkryta 14 września 1955 roku w Goethe Link Observatory (Indiana Asteroid Program) w Brooklynie w stanie Indiana. Nazwa planetoidy pochodzi od Johna Anthony'ego Millera, amerykańskiego astronoma. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1826) 1955 RC1.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (1826) Miller w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1826) Miller w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (1826) Miller w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)