(38083) Rhadamanthus – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 17 kwietnia 1999 |
Numer kolejny | 38083 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 38,97 au |
Mimośród | 0,156 |
Peryhelium | 32,885 au |
Aphelium | 45,056 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 243 lata 106 dni |
Średnia prędkość | 4,75 km/s |
Inklinacja | 12,755° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 87 – 276 km |
Masa | 0,69-22×1017 kg |
Średnia gęstość | 2,0? g/cm3 |
Albedo | 0,1? |
Jasność absolutna | 6,7m |
Średnia temperatura powierzchni | ~44 K |
(38083) Rhadamanthus – jedna z planetoid transneptunowych z pasa Kuipera, obiekt typu plutonek.
Odkrycie
[edytuj | edytuj kod]Planetoida została odkryta 17 kwietnia 1999 w programie Deep Ecliptic Survey.
Nazwa obiektu pochodzi z mitologii greckiej od Radamantysa, syna Zeusa i Europy, a została zaproponowana przez E.K. Elliot. Przed jej nadaniem planetoida otrzymała oznaczenie tymczasowe (38083) 1999 HX11.
Orbita
[edytuj | edytuj kod]Orbita (38083) Rhadamanthusa nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 12,755°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje ok. 243 lata i 106 dni, krążąc w średniej odległości 38,97 j.a. od Słońca. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 4,75 km/s.
Tak jak i inne plutonki, (38083) Rhadamanthus krąży wokół Słońca w rezonansie orbitalnym z Neptunem.
Właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod]Rhadamanthus ma średnicę szacowaną na 87–276 km. Jego albedo wynosi ok. 0,1, a jasność absolutna to 6,7m. Średnia temperatura na jego powierzchni sięga ok. 44 K.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (38083) Rhadamanthus w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (38083) Rhadamanthus w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (38083) Rhadamanthus w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)