(4384) Henrybuhl – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 3 stycznia 1990 |
Numer kolejny | 4384 |
Oznaczenie tymczasowe | 1990 AA |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 2,6227 au |
Mimośród | 0,1800 |
Peryhelium | 2,1506 au |
Aphelium | 3,0948 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 91 dni 7 godzin |
Inklinacja | 13,26° |
Charakterystyka fizyczna | |
Jasność absolutna | 12,3m |
(4384) Henrybuhl – planetoida z głównego pasa planetoid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 91 dni w średniej odległości 2,62 au. Została odkryta 3 stycznia 1990 roku w obserwatorium astronomicznym w Okutama przez Tsutomu Hiokiego i Shūjiego Hayakawę. Nazwa planetoidy pochodzi od Henry’ego Buhla Jr. (1848–1927), amerykańskiego filantropa, założyciela Fundacji Buhla. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (4384) 1990 AA.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (4384) Henrybuhl w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (4384) Henrybuhl w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (4384) Henrybuhl w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)