(4779) Whitley – Wikipedia, wolna encyklopedia

(4779) Whitley
Odkrywca	Edward Bowell, Archibald Warnock
Data odkrycia	6 grudnia 1978
Numer kolejny	4779
Oznaczenie tymczasowe	1978 XQ
	Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność; obiektu	pas główny
Półoś wielka	3,1857 au
Mimośród	0,1269
Peryhelium	2,7812 au
Aphelium	3,5902 au
Okres obiegu; wokół Słońca	5 lat 251 dni 20 godzin
Średnia prędkość	16,68 km/s
Inklinacja	0,92°
	Charakterystyka fizyczna
Jasność absolutna	12,1m

(4779) Whitley – planetoida z grupy pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5,69 lat w średniej odległości 3,19 j.a. Odkryli ją Edward Bowell i Archibald Warnock 6 grudnia 1978 roku w Obserwatorium Palomar^[1]. Nazwa planetoidy upamiętnia Keitha Whitleya (1958–1989), amerykańskiego piosenkarza country, który zginął tragicznie u szczytu kariery^[1].

Zobacz też