(4831) Baldwin – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 14 września 1988 |
Numer kolejny | 4831 |
Oznaczenie tymczasowe | 1988 RX11 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 3,0921 au |
Mimośród | 0,1147 |
Peryhelium | 2,7373 au |
Aphelium | 3,4468 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 5,44 lat |
Średnia prędkość | 16,92 km/s |
Inklinacja | 0,26° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 35,18 km |
Albedo | 0,0157 |
Jasność absolutna | 12,5m |
(4831) Baldwin – planetoida z grupy pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5,45 lat w średniej odległości 3,1 j.a. Odkrył ją Schelte Bus 14 września 1988 roku w Międzyamerykańskim Obserwatorium Cerro Tololo. Nazwa planetoidy pochodzi od amerykańskiego astronoma Ralpha Baldwina (ur. 1912), autora pionierskich prac o uderzeniowym pochodzeniu kraterów księżycowych[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 416–417. ISBN 978-3-540-29925-7.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- (4831) Baldwin w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Diagram orbity (4831) Baldwin w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (4831) Baldwin w bazie Minor Planet Center (ang.)