(4953) 1990 MU – Wikipedia, wolna encyklopedia

(4953) 1990 MU
	; Orbita planetoidy (4953) 1990 MU widziana z północnego bieguna ekliptyki ; (epoka: 1 stycznia 2010)
Odkrywca	Robert McNaught
Data odkrycia	23 czerwca 1990
Numer kolejny	4953
	Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność; obiektu	Grupa Apolla, NEO, PHA
Półoś wielka	1,6210 au
Mimośród	0,6576
Peryhelium	0,5550 au
Aphelium	2,6870 au
Okres obiegu; wokół Słońca	2 lata 23 dni 8 godzin
Inklinacja	24,39°
	Charakterystyka fizyczna
Średnica	2,8 km
Okres obrotu	ok. 14,218 h
Jasność absolutna	ok. 15,0m
	Multimedia w Wikimedia Commons

(4953) 1990 MU – planetoida przecinająca orbitę Ziemi, należąca do grupy Apolla, która przecina również orbity Marsa i Wenus.

Jest jedną z większych planetoid przecinających orbitę Ziemi^[3], mając średnicę około 3 km^[4]. Zaliczana jest do obiektów bliskich Ziemi oraz potencjalnie niebezpiecznych asteroid.

Odkrycie i orbita

Planetoida 1990 MU została zaobserwowana przez trzy noce w 1990 roku (23 czerwca, 29 czerwca, 25 lipca)^[5]. Okres obserwacji był za krótki, aby wystarczająco dokładnie wyznaczyć parametry orbity, by obiekt mógł być dalej obserwowany. Udało się jednak go odnaleźć w ramach programu Anglo-Australian Near-Earth Asteroid Survey (Anglo-Australijski Przegląd Planetoid Bliskich Ziemi) na sześciu płytach fotograficznych wykonanych przez UK Schmidt Telescope w 1974 roku^[6].

Bliskie przejścia

(4953) 1990 MU ma minimalną odległość przecięcia orbity Ziemi (MOID) równą 0,0263 au (3,93 mln km)^[1].

Do bliskich przejść planetoidy w pobliżu Ziemi dojdzie 6 czerwca 2027 (odległość 0,0308 au = 4,61 mln km^[1]; osiągnie wtedy w dniu 8 czerwca 2027 jasność wizualną 9,7^m^[7], będzie więc w zasięgu obserwacji małych teleskopów, a nawet lornetek), a do jeszcze bliższego 5 czerwca 2058 na 0,0231 au (3,46 mln km). Następują również bliskie przejścia w pobliżu Wenus: w dniu 5 października 2012 w odległości 0,0567 au (8,49 mln km) i kolejne w dniu 3 września 2041 w odległości 0,0581 au (8,69 mln km)^[1].

Obserwacje

Poza odkryciem w Obserwatorium Siding Spring w Australii^[5] planetoidę (4953) 1990 MU badano także za pomocą radarów w Goldstone Observatory w Kalifornii (USA) i w Obserwatorium Arecibo w Portoryko^[8]^[9]. Krzywa blasku została wyznaczona w Obserwatorium La Silla w Chile^[10].

Albedo planetoidy zostało zmierzone w ramach projektu ExploreNEOs za pomocą Kosmicznego Teleskopu Spitzera w sierpniu 2009. Uzyskano wartość 0,79 i była to druga z najwyższych wartości albedo wyznaczonych w tym projekcie. Jednak specjaliści ExploreNEO nie uznali tego wyniku za wiarygodny, twierdząc, że albedo obiektów NEO nie może być większe niż 0,5, a wynik pomiaru mógł być zawyżony "około 2-krotnie"^[11].

Gaia, misja Europejskiej Agencji Kosmicznej rozpoczęta w grudniu 2013 roku^[12], ma za zadanie pomiary wpływu efektu Jarkowskiego na orbity planetoid bliskich Ziemi (NEAs), gdyż może on być na tyle wyraźny, że należy go uwzględniać przy przewidywaniu pozycji planetoid. (4953) 1990 MU został wybrany jako jeden z najbardziej obiecujących obiektów NEAs do wykonania tych pomiarów przez sondę Gaia^[13].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l 4953 (1990 MU) w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.). last obs. used 2020-12-24. [dostęp 2020-12-26].
↑ (4953) 1990 MU. The Near-Earth Asteroids Data Base at E.A.R.N.. [dostęp 2018-05-14]. (ang.).
↑ D.I. Steel, R.H. McNaught, K.S. Russell. The Anglo-Australian Near-Earth Asteroid Survey. „Proceedings of the Liege International Colloquium 30”, s. 219–221, 24–25 czerwca 1992. Bibcode: 1992LIACo..30..219S. (ang.).
↑ B.G.B.G. Marsden B.G.B.G., G.V.G.V. Williams G.V.G.V., Earth-crossing asteroids, „Hazards due to Comets and Asteroids”, University of Arizona Press, 1994, s. 1233–1238, ISBN 0-8165-1505-0 (ang.).
↑ ^a ^b (4953) 1990 MU w bazie Minor Planet Center (ang.)
↑ R.H. McNaught, D.I. Steel, K.S. Russell. Near-Earth asteroids on archival Schmidt plates. „The Future Utilisation of Schmidt Telescopes: Astronomical Society of the Pacific Conference Series”. 84, s. 170–173, 1995. Bibcode: 1995ASPC...84..170M. (ang.).
↑ AstDys 2003AZ84 Ephemerides. Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. [dostęp 2018-05-13]. (ang.).
↑ S.J. Ostro, D. Choate, P. Dendrenos, J. Giogini, D.L. Hills, D. Howard, R.F. Jurgens, M.S. Keesey, D.L. Mitchell, R. Rose, K.D. Rosema, M.A. Slade, D.R. Strobert, R. Winkler, D.K. Yoemans. Asteroid radar astronomy at Goldstone in the 1990s. „Bulletin of the American Astronomical Society”. 26, s. 1165, czerwiec 1994. Bibcode: 1994DPS....26.2708O. (ang.).
↑ Steven J.S.J. Ostro Steven J.S.J., Jon D.J.D. Giorgini Jon D.J.D., The role of radar in predicting and preventing asteroid and comet collisions with Earth, „Mitigation of Hazardous Comets and Asteroids”, Cambridge University Press, 2004, s. 38–65, ISBN 0-521-82764-7 (ang.).. Dostępny preprint na stronie JPL.
↑ Johan S.V. Lagerros, Claes-Ingvar Lagerkvist, Mats Lindgren, Gerhard Hahn. Differential CCD photometry of 1980 Tezcatlipoca, 2368 Beltrovata, 4769 Castalia, 4953 1990 MU and 4954 Eric. „IAU Symposium 160: Asteroids, Comets, Meteors 1993 (abstracts)”, s. 176, 1993. Lunar Planetary Institute. Bibcode: 1993LPICo.810..176L. (ang.).
↑ D.E. Trilling, M. Mueller, J.L. Hora, A.W. Harris, B. Bhattacharya, W.F. Bottke, S. Chesley, M. Delbo, J.P. Emery, G. Fazio, A. Mainzer, B. Penprase, H.A. Smith, T.B. Spahr, J.A. Stansberry, C.A. Thomas. ExploreNEOs. I. Description and first results from the warm Spitzer near-Earth object survey. „The Astronomical Journal”. 140, s. 770–784, wrzesień 2010. DOI: 10.1088/0004-6256/140/3/770. (ang.).
↑ Chris Bergin, William Graham: Soyuz ST-B successfully launches Gaia space observatory. NASA spaceflight.com, 18 grudnia 2013. [dostęp 2014-08-23]. (ang.).
↑ S. Mouret, F. Mignard. Detecting the Yarkovsky effect with the Gaia mission: list of the most promising candidates. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 413 (2), s. 741–748, 5 lutego 2011. DOI: 10.1111/j.1365-2966.2010.18168.x. (ang.).

Bibliografia

(4953) 1990 MU w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
(4953) 1990 MU w bazie Minor Planet Center (ang.)

Linki zewnętrzne

Diagram orbity (4953) 1990 MU w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)

[jpldata-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l 4953 (1990 MU) w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.). last obs. used 2020-12-24. [dostęp 2020-12-26].

[EARN-2] (4953) 1990 MU. The Near-Earth Asteroids Data Base at E.A.R.N.. [dostęp 2018-05-14]. (ang.).

[3] D.I. Steel, R.H. McNaught, K.S. Russell. The Anglo-Australian Near-Earth Asteroid Survey. „Proceedings of the Liege International Colloquium 30”, s. 219–221, 24–25 czerwca 1992. Bibcode: 1992LIACo..30..219S. (ang.).

[4] B.G.B.G. Marsden B.G.B.G., G.V.G.V. Williams G.V.G.V., Earth-crossing asteroids, „Hazards due to Comets and Asteroids”, University of Arizona Press, 1994, s. 1233–1238, ISBN 0-8165-1505-0 (ang.).

[MPC-5] (4953) 1990 MU w bazie Minor Planet Center (ang.)

[6] R.H. McNaught, D.I. Steel, K.S. Russell. Near-Earth asteroids on archival Schmidt plates. „The Future Utilisation of Schmidt Telescopes: Astronomical Society of the Pacific Conference Series”. 84, s. 170–173, 1995. Bibcode: 1995ASPC...84..170M. (ang.).

[AstDys-7] AstDys 2003AZ84 Ephemerides. Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. [dostęp 2018-05-13]. (ang.).

[8] S.J. Ostro, D. Choate, P. Dendrenos, J. Giogini, D.L. Hills, D. Howard, R.F. Jurgens, M.S. Keesey, D.L. Mitchell, R. Rose, K.D. Rosema, M.A. Slade, D.R. Strobert, R. Winkler, D.K. Yoemans. Asteroid radar astronomy at Goldstone in the 1990s. „Bulletin of the American Astronomical Society”. 26, s. 1165, czerwiec 1994. Bibcode: 1994DPS....26.2708O. (ang.).

[9] Steven J.S.J. Ostro Steven J.S.J., Jon D.J.D. Giorgini Jon D.J.D., The role of radar in predicting and preventing asteroid and comet collisions with Earth, „Mitigation of Hazardous Comets and Asteroids”, Cambridge University Press, 2004, s. 38–65, ISBN 0-521-82764-7 (ang.).. Dostępny preprint na stronie JPL.

[10] Johan S.V. Lagerros, Claes-Ingvar Lagerkvist, Mats Lindgren, Gerhard Hahn. Differential CCD photometry of 1980 Tezcatlipoca, 2368 Beltrovata, 4769 Castalia, 4953 1990 MU and 4954 Eric. „IAU Symposium 160: Asteroids, Comets, Meteors 1993 (abstracts)”, s. 176, 1993. Lunar Planetary Institute. Bibcode: 1993LPICo.810..176L. (ang.).

[11] D.E. Trilling, M. Mueller, J.L. Hora, A.W. Harris, B. Bhattacharya, W.F. Bottke, S. Chesley, M. Delbo, J.P. Emery, G. Fazio, A. Mainzer, B. Penprase, H.A. Smith, T.B. Spahr, J.A. Stansberry, C.A. Thomas. ExploreNEOs. I. Description and first results from the warm Spitzer near-Earth object survey. „The Astronomical Journal”. 140, s. 770–784, wrzesień 2010. DOI: 10.1088/0004-6256/140/3/770. (ang.).

[12] Chris Bergin, William Graham: Soyuz ST-B successfully launches Gaia space observatory. NASA spaceflight.com, 18 grudnia 2013. [dostęp 2014-08-23]. (ang.).

[13] S. Mouret, F. Mignard. Detecting the Yarkovsky effect with the Gaia mission: list of the most promising candidates. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 413 (2), s. 741–748, 5 lutego 2011. DOI: 10.1111/j.1365-2966.2010.18168.x. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]