(5193) Tanakawataru – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 7 marca 1992 |
Numer kolejny | 5193 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 3,1811 au |
Mimośród | 0,1581 |
Peryhelium | 2,6783 au |
Aphelium | 3,6836 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 5 lat 244 dni 13 godzin |
Inklinacja | 2,71° |
Charakterystyka fizyczna | |
Jasność absolutna | 11,8m |
(5193) Tanakawataru – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 245 dni w średniej odległości 3,18 j.a. Została odkryta 7 marca 1992 roku w Kushiro przez Seiji Uedę i Hiroshi Kanedę. Nazwa planetoidy pochodzi od Wataru Tanakiego (ur. 1939), profesora National Astronomical Observatory of Japan specjalizującego się w spektralnych badaniach planet i gwiazd. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (5193) 1992 ET.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- (5193) Tanakawataru w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Diagram orbity (5193) Tanakawataru w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (5193) Tanakawataru w bazie Minor Planet Center (ang.)