(5905) Johnson – Wikipedia, wolna encyklopedia

(5905) Johnson – planetoida z pasa głównego asteroid.

Planetoida została odkryta 11 lutego 1989 roku przez amerykańską astronom Eleanorę Helin. Nazwa planetoidy pochodzi od Lindleya N. Johnsona, członka zespołu śledzenia planetoid bliskich Ziemi w NASA. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (5905) 1989 CJ₁.

Orbita (5905) Johnson nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 27,51°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 2 lat i 234 dni, krążąc w średniej odległości 1,91 j.a. od Słońca. Mimośród orbity tej planetoidy to 0,07.

Johnson ma średnicę ok. 4,7 km. Jego jasność absolutna to 14,0^m. Okres obrotu tej planetoidy wokół własnej osi to 3 godziny i 47 minut.

Na podstawie obserwacji analizy jasności krzywej blasku zidentyfikowano w pobliżu tej asteroidy naturalnego satelitę. Odkrycia tego dokonali w kwietniu 2005 roku B. Warner, P. Pravec, P. Kusnirak, D. Pray, A. Galad, S. Gajdos, P. Brown oraz Z. Krzeminski. Obydwa składniki obiegają wspólny środek masy w czasie ok. 21,785 godziny. Johnson znajduje się w odległości ok. 4,5 km, a jego satelita ok. 11 km od barycentrum. Średnia odległość obydwu składników od siebie to ok. 14,5 km.

Satelita został tymczasowo oznaczony S/2005 (5905) 1.

• lista planetoid 5001–6000
• lista ponumerowanych planetoid
• lista planetoid z księżycami

• (5905) Johnson w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
• (5905) Johnson w bazie Minor Planet Center (ang.)
• Wm. Robert Johnston: (5905) Johnson. [w:] Johnston’s Archive [on-line]. [dostęp 2017-07-03]. (ang.).

• Diagram orbity (5905) Johnson w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)