(6552) Higginson – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 5 kwietnia 1989 |
Numer kolejny | 6552 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 2,6684 au |
Mimośród | 0,1421 |
Peryhelium | 2,2891 au |
Aphelium | 3,0478 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 131 dni 10 godzin |
Inklinacja | 12,01° |
Charakterystyka fizyczna | |
Jasność absolutna | 12,6m |
(6552) Higginson – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 131 dni w średniej odległości 2,67 j.a. Została odkryta 5 kwietnia 1989 roku w Obserwatorium Palomar przez Eleanor Helin. Nazwa planetoidy pochodzi od tragicznie zmarłego w wypadku drogowym George'a Higginsona (1999-2009), początkującego adepta astronomii. Nazwa została zasugerowana przez M. A. Thompsona. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (6552) 1989 GH.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- (6552) Higginson w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Diagram orbity (6552) Higginson w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (6552) Higginson w bazie Minor Planet Center (ang.)