1080i – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przykład obrazu z przeplotem pokazujący szybko przemieszczający się obiekt; w przypadku telewizora LCD materiał z przeplotem przed wyświetleniem przekształcany do postaci progresywnej; w telewizorach kineskopowych oba półobrazy wyświetlane są kolejno w różnych liniach obrazu, co w oku tworzy wrażenie ciągłego obrazu[1]

1080i – oznaczenie jednej z rozdzielczości telewizji HDTV (ang. High-definition television), z przeplotemi” (ang. interlaced)[2].

Rozdzielczość każdej pełnej klatki obrazu wynosi 1920×1080, a sygnał nadawany jest w proporcji 16:9. Jedna klatka jest podzielona na dwa pola[2]. Jedno z pól podaje parzyste linie, a drugie nieparzyste[1], czyli jedno pole ma rozdzielczość 1920x540[3]. W sygnale TV dwa pola składające się na jedną klatkę obrazu są zarejestrowane w dwóch różnych momentach, czyli w rzeczywistości przedstawiają dwa różne obrazy[1]. Przy odwzorowywaniu scen o zwiększonej dynamice jak np. transmisje sportowe, dzięki temu zwiększa się płynność ruchów[4].

W systemie tym nadaje Telewizja Polska programy TVP1 HD i TVP2 HD w naziemnej telewizji cyfrowej.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c EDU TECH TR005 ↓, s. 11.
  2. a b EBU – TECH 3299 ↓, s. 5, 7.
  3. EDU TECH TR005 ↓, s. 6.
  4. Sandra Wilk: Cyfryzacja telewizji - telewizja HDTV (telewizja wysokiej rozdzielczości). audiowizualni.pl. [dostęp 2014-08-21].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]