140 Borysowska Brygada Rakiet Przeciwlotniczych – Wikipedia, wolna encyklopedia

140 Brygada Rakiet Przeciwlotniczych
140 зенитная ракетная бригада
Ilustracja
Historia
Państwo

 ZSRR 1943–1991
 Rosja 1991–

Sformowanie

1943 (1973)

Nazwa wyróżniająca

Borysowska

Tradycje
Rodowód

66 Borysowska Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej
189 pułk rakiet przeciwlotniczych

Dowódcy
Pierwszy

płk I.M. Korotkich

Obecny

płk A.W. Koszkin

Organizacja
Numer

poczty polowej 93293

Dyslokacja

Trzebień
obecnie Domna

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska obrony przeciwlotniczej

Podległość

Północna Grupa Wojsk obecnie Wschodni Okręg Wojskowy

Odznaczenia

140 Borysowska Brygada Rakiet Przeciwlotniczych – związek taktyczny wojsk obrony przeciwlotniczej Sił Zbrojnych ZSRR i Rosji, w latach 1959 – 1992 stacjonująca na terytorium Polski w składzie Północnej Grupy Wojsk.

W czasie stacjonowania na terytorium Polski brygada miała przydzielony numer poczty polowej „93293”.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

6 października 1943 roku w m. Pawszyno na terytorium ZSRR sformowano 66 Dywizję Artylerii Przeciwlotniczej, która za zasługi wojenne otrzymała nazwę wyróżniającą „Borysowska” i Order Kutuzowa II stopnia. Po roku 1945 dywizja znalazła się na terytorium Polski. W 1959 roku dywizję przeformowano w 189 pułk rakiet przeciwlotniczych, z miejscem dyslokacji w Legnicy. 17 lutego 1973 na mocy Dyrektywy Sztabu Generalnego SZ ZSRR pułk został przeformowany w 140 Brygadę Rakiet Przeciwlotniczych (z zachowaniem wcześniejszych nazw wyróżniających i odznaczeń), która w 1976 roku przemieszczona została do Trzebienia i Zielonej Góry.

Brygadę wyprowadzono z Polski w 1992 roku i przemieszczono ją do m. Georgijewka w Obwodzie semipałatyńskim (obecnie Kazachstan). Po rozpadzie ZSRR dyslokowano ją w m. Drowianaja, a następnie przemieszczono do m. Domna. Obecnie brygada wchodzi w skład wojsk Wschodniego Okręgu Wojskowego SZ FR[1][2].

Skład

[edytuj | edytuj kod]

W czasie stacjonowania na terytorium Polski w skład brygady wchodziły[3]:

  • Dowództwo i sztab
  • 3 dywizjony rakiet przeciwlotniczych (na PZR 2K11 Krug, od 1990 PZR 9K37 Buk)
  • bateria wsparcia ogniowego (na ZSU-23-4)

Dowódcy

[edytuj | edytuj kod]
  • płk I.M. Korotkich (1943–1944)
  • gen. mjr art. Sergiusz Sazonow (1944–1945)
  • płk P.G. Szczełko (1945–1948)
  • płk M.A. Jegorow (1948–1952)
  • płk W.P. Okorokow (1952–1954)
  • płk N.A. Karandiejew (1954–1959)
  • płk A.F. Kostienko (1959–1960)
  • płk W.M. Polewicznyj (1960–1965)
  • ppłk G.S. Maczychin (1965–1967)
  • płk W.W. Kisieliow (1967–1970)
  • płk A.A. Leonow (1970–1972)
  • ppłk A.W. Dianow (1972–1973)
  • ppłk W.A. Szczewcow (1973–1976)
  • ppłk J.A. Dorochow (1976–1977)
  • płk N.N. Gawryliszyn (1977–1983)
  • płk E.F. Frołow (1983–1985)
  • ppłk W.J. Babajew (1985–1988)
  • płk A.K. Sieriebriannikow (1988–1989)
  • płk W.N. Tarakanow (1989–1992)
  • płk W.G. Orłow (1992–1994)
  • płk A.D. Wołkow (1994–1995)
  • płk W.I. Filippow (1995–1997)
  • płk M.M. Biełow (1997–1999)
  • płk O.I. Biełokopytow (1999–2000)
  • płk P.E. Brykin (2000–2010)
  • płk A.W. Kowyniow (2013–2015)
  • płk R.M. Lebiediew (2015–2020)
  • płk A.W. Koszkin (2020–)[2]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ 140 зенитно-ракетная бригада: из Польши через Казахстан в Забайкалье. [dostęp 2017-06-07]. (ros.).
  2. ↑ a b Бригады ПВО СВ. [dostęp 2017-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-12)]. (ros.).
  3. ↑ Тшебень – 140 ЗРБр. [dostęp 2017-06-07]. (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=140_Borysowska_Brygada_Rakiet_Przeciwlotniczych&oldid=73826996”